Myne eerste zangen (1848)

Myne eerste zangen

(1848)–August Snieders– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[pagina 67]
De grenadier des konings. ‘Hola, hola, kom eens uit!... Schuilt men ergens achter?... Spoedig! of vreest voor uw huid! Op, waer zit ge pachter? 'k Heb een logement-biljet! Snel! het beste veêren bed; Snel! de beste plaets aen tafel, Koek en wafel! Snel! de snapsflesch by de hand, Of.... uw hoef wordt afgebrand!
[pagina 68]
Zoo trad 's konings grenadier Heintjes pachthoef binnen. Neen, men zou zulk woest getier In geen hel verzinnen! Grommend kwam de schapershond, Die zich aen het vuer bevond, Op den woestaerd af; maer Abel Greep zyn sabel, Sloeg den armen grommer neêr. ‘Hola! riep de booze weêr. ‘Blyf hier alles dan maer stil? Vrees dan voor myn' nukken! Pachter, een soldaten gril Slaet den boel aen stukken! En de kolf van zyn geweer Viel op glas en schotels neêr; 't Houtwerk was bezaeid met kerven, En de scherven Rinkelden nu naer beneên Om den woesten kryger heen. Heintje kwam met trage treên. Als een rietje bevend. O de bloode pachter scheen Eerder dood dan levend. “Zeg, waer toefdet gy zoo lang? Dondert Abel;” Zyt gy bang?... Vrees dan voor uw loos en lever! Geef jenever! Schenkt hem met de volle kan, En.... knutst eijren in de pan.
[pagina 69]
Duivelskind! by krik! by krak! Alles zult ge langen! Of uw romp zal aen den tak Van den vlierboom hangen! Breng uw' vrouw en dochter, hier Voor des konings grenadier!...’ Heintje, zie! zyne oogen vonklen Als karbonklen Onder zyne muts van haer! Heintje, maekt uw kruisje maer. Abel is een booze geest! Zie hier eens in 't ronde: Ginder ligt het trouwe beest, Breed gaept zyne wonde; Schotels, bekers, alles, Hein! Sloeg de booze kort en klein.... Beef niet! ‘roept hy:’ luije prengel! Maer wat engel Kykt de spleet van 't venster door? Pachter, brengt dat meisje voor....’ En daer trad ons Kaetje toen Siddrend voor den booze: ‘'k Zal mynheer, het nooit meer doen!’ Snikte zy by pooze. Laet myn vaêrke toch in vreê, Of vermoord ons allen meê! Maer wy zullen, laet ge ons leven Alles geven, Alles doen naer uw' manier, O mynheer de grenadier!
[pagina 70]
‘O verban elk boos gedacht, Dreig niet met dat wapen! Ik verlaet myn bed zoo zacht, En daer zult ge slapen.... 't Beste plaetsken aen den haerd Wordt alleen voor u bewaerd; En wat ge ons ook zult verzoeken, Appelkoeken, Havergort en rystenbry, Alles, alles geven wy.’ Zoo bad Kaetje nog zoo lang; Bibbrend als het loover; Abel streelde haer de wang, Al zyn boos was over. Dra wierp hy zyn randsel neêr, Hairen krygshoed, zydgeweer. ‘Bravo! riep hy, zulke deerne Zie ik geerne; Pachter gryp de kruik eens aen, Laet het glas in 't ronde gaen! ‘Woest is wel de grenadier In deze oorlogsdagen; Maer een meisje, snaps en bier, Kan hy steeds verdragen! Daerom - leve 't maegdelyn! - 't Avond moet het kermis zyn!... Geef me een lange pyp, myn liefje! - Hartendiefje! - Schuif myn stoel wat by den haerd.... Bravo! gy zyt kroonen waerd!’
[pagina 71]
Zoo verliep een dag of vier, En wie kon het denken! Reeds woû toen de grenadier Kaetjes koffy schenken. Hing voor haer het waschgoed op; Droeg voor haer de lammren sop; Wiegde vaek voor haer het kleintje; En ons Heintje Leerde aldus by elken dag, Wat een vrouwenoog vermag!

Vorige Volgende