Oude en nieuwe liedjes(1864)–F.A. Snellaert– Auteursrechtvrij Vorige Volgende 113. - Zondagsliedeken. 1. De zondag is wel naer mijn zin, Hy komt zoo gemakkelijk in; Ik slaep met rust zoo lang 't my lust Zonder misbaer: Ik wou dat 't altijd zondag waer! 2. Des zondags staet al handwerk stil, Dat gaet zoo fraei naer onzen wil; Elk tot zijn vriend gaet waer 't hem dient, Den een tot d'aêr: Ik wou dat 't altijd zondag waer? [pagina 124] [p. 124] 3. Het werken is een groot verdriet Voor hem die geeren en werkt niet; 't Is hem een plaeg ook alle daeg, En al het jaer: Ik wou dat 't altijd zondag waer! 4. Des zondags gaen de visschers uit Met emmer, korf, al om den buit Te vangen met schakel, met net: Den hengelaer, Hy wou dat altijd zondag waer? 5. De vrouwtjes toonen dan haer vlijt Om 's zondags te wezen verblijd; Elk in haer huis of by haer bruid, Of haer minnaer: Ik wou dat 't altijd zondag waer! 6. De knechten zijn dan ook bereid Om te gaen al met de meid, Ginds ende weêr, naer hun begeer, In 't groen eenpaer: Ik wou dat 't altijd zondag waer! 7. Oorlof hier mede voor het lest, Het dunkt my altijd zondags best, Dan is er vreugd al by de jeugd, Al by malkaer: Ik wou dat 't altijd zondag waer! XVIe eeuw. Vorige Volgende