Oude en nieuwe liedjes

62. - Verholen liefde.
(Een Dansliedeken.)

Bedaerd.

De nach - te - gael die zong een lied, dat leer - de ik:

Ik heb er een ver - ho - len lief, die vrij - de ik,

en die wil ik niet la - ten, ja la - ten; ik

hoop nog een wel lan - ge vreugd in mijn liefs ar - rem te

[p. 68]

 

 

ra - - - - - pen.

 

 

 

2.

 

De moeder van het bedde sprong,

 

ontstak haer licht,

 

Zy vond haer dochter op haer bedde niet,

 

‘Waer is zy nu gegangen, ja gangen?

 

Nu is mijn jongste dochter weg

 

Met een zoo vreemden manne.’

 

 

 

3.

 

- ‘Hy en was my alzoo vreemde niet,

 

hy had my lief;

 

Hy voerde my over die heiden,

 

hy misdede my niet;

 

Hy voerde my over die heiden, ter heiden.

 

Waer twee schoon liefkens samen gaen,

 

Hoe noode is 't dat zy scheiden.

 

 

 

4.

 

Waer twee goê liefkens tsamen

 

aen den danse gaen,

 

Hoe vriendlijk dat zy hun oogskens

 

op malkander slaen,

 

Gelijk de morgensterre, ja sterre.

 

Mijn hertjen is van zulken aert:

 

Bruin oogskens zie ik geeren.

 

 

 

5.

 

Mijn hertjen is veel wilder

 

dan een wild konijn,

 

Dat en mag niemand temmen dan de liefste mijn;

 

Hy is zoo fraei gezelle, gezelle!

 

Ja waren alle duivels zoo,

 

Ik voere meê ter helle.’

XVI^e eeuw.