Oude en nieuwe liedjes
(1864)–F.A. Snellaert–
Auteursrechtvrij
[pagina 63]
| |
 zag een scheep-ken drij - ven, daer waren drie rui-ters in; den
ee - nen stond in mij - nen zin.
2.
Die allerjongste ruiter
Die inne dat scheepken was,
Die schonk my eens te drinken
Den koelen wijn uit een glas:
God loon' hem die dat was!
3.
‘Ik breng het u, haveloos meisken,
Dat u God zegenen moet!
Geen andere zoude ik verkiezen,
Waert gy wat rijker van goed;
Dat 's 't geen my u laten doet.’
4.
- ‘Ben ik een haveloos meisken,
Ik en ben 't alleene niet:
In een kloosterken wil ik rijden.
God loon' hem die 't my ried,
Dat ik der wereld ontvlied'.’
5.
Hy sprak: ‘Wel schoone jonkvrouwe,
Zoo gy in het klooster gaet,
Hoe geerne zoude ik het weten
Als gy daer de wijding ontfaet,
Hoe dat u dat nonnekleed staet.’
6.
Maer toen zy was in het klooster,
Haer vader stierf de dood:
Men vond in mijns heeren lande
Geen rijker kind zoo groot;
Zy was van haven niet bloot.
7.
De ruiter, als hy 't heeft vernomen,
Hy sprak: ‘Nu, zadelt mijn peerd!
Dat zy in 't klooster is gekomen
Dat is wat mijn herte zoo deert,
Het is my wel rijdens weerd.’
8.
En toen hy kwam voor het klooster,
Daer klopt' hy aen den ring.
‘Waer is het jongste nonneken,
Dat hier laetst wijding ontving?
Het is zoo schoone kind.’
9.
- ‘Het allerjongste nonneken
En mag niet komen uit,
Zy zit alhier besloten;
Zy is haren Jesus bruid,
En zy looft hem overluid.’
10.
Dat allerjongste nonneken
Ging voor den ruiter staen;
Haer hairken was afgeschoren,
Een nonnekleed had zy aen;
De liefde was al gedaen.
11.
- ‘Gy moogt wel thuiswaert rijden,
Stout ruiter! gy moogt wel gaen;
Gy moogt een ander verkiezen;
't Beminnen is al gedaen,
Een ander leven nam ik aen.
12.
Toen ik was een haveloos meisken,
Toen stiet gy my met den voet;
Hadt gy dat woord toen gezwegen,
Dat ware geweest u goed:
Stel nu te vreden uw gemoed!’
XVe eeuw. |
|
