Oude en nieuwe liedjes

51. - Mijnheerken van Maldeghem.

Doorgaende.

Mijn-heer-ken van Mal-deghem ging er al buiten ja - gen, drie mijlkens bui-ten

Brug - ge daer stont er een linde breed; hy en vond er niet te ja-gen dan een
herderken klee-ne; hy moest hem tegen-ko-men, het was hem lief of leed.

2.
‘Wel herderken, wel herderken!
Ik zou er u geiren vragen
Wat wonder avonture
Is in dit bosch te zien?
Van waer komt deze horen,
Deze overschoonen horen?
Als ik hem laetst aenschouwde,
Behoorde hy aen mijn.’

3.
‘Mijnheerken van Maldeghem
Ga hier uit onze strate!
Want deze schoone horen
En gaet er u niet aen.
Blies ik op mijnen horen,
Mijn overschoonen horen,
De zes-en-dertig ketelaers
Al zouden wezen gram.’

4.
Mijnheerken van Maldeghem
En wilde 't niet gelooven,
Hy nam hem ende zette hem
Aen zijnen rooden mond.
De zes-en-dertig ketelaers
Kwamen uit 't bosch gesprongen,
Gelijk de wilde hazen
Voor eenen tammen hond.

5.
‘Houdt op, O kameraden,
Van kappen ende kerven!
En slaet er toch Mijnheerken
Van Maldeghem niet dood!
Ik heb met hem gereden
Door dorpen ende steden,
Zeven jaer gedronken
En g'eten van zijn brood.’

[p. 55]

 

6.

 

Mijnheerken van Maldeghem

 

Die schoot er in zijn tassche

 

En gaf drie gouden penningen

 

Aen dezen herder koen.

 

‘Wy zijn ons zes-en-dertig

 

Mannen van avonturen,

 

Er is voor d'een of d'ander

 

Geen kousen ofte schoen.

 

 

 

7.

 

Mijnheerken van Maldeghem,

 

Gy moet ons hier beloven,

 

G'heel vaste gaen beloven

 

Al op uw eerlijkheid:

 

Dat gy het niet zult zeggen

 

Of met geene penne schrijven,

 

Als dat het bosch van Maldeghem

 

Met roovers is beleid.’

 

 

 

8.

 

Mijnheerken van Maldeghem

 

Die heeft stille gezwegen,

 

Hy en heeft het met geen pennen

 

Geschreven of gezeid,

 

Maer heeft met zijnen voete

 

Te Brugge in 't zand geschreven:

 

Als dat het bosch van Maldeghem

 

Met roovers lag beleid.

XVI^e eeuw.