Oude en nieuwe liedjes

[p. 51]

47. - Meiplanting.

Bedaerd doorgaende.

Het viel een hemels dau-we voor mijn liefs ven-ster-kijn, 'k en weet geen

schooner vrou-we, zy staet in 't her - te mijn; zy houdt mijn hert be-

van-gen, 't welk is zoo zeer doorwond: mogt ik haer troost ont-van-gen, zoo

waer ik gantsch ge - zond.

2.
De winter is vergangen,
Ik zie de mei springt uit,
Ik zie het loover hangen;
De bloeme spruit in 't kruid.
In genen groenen dale
Daer is 't genoeglijk zijn,
Daer zingt de nachtegale
En menig vogelkijn.

3.
Ik wil den mei gaen houên
Voor mijn liefs vensterkijn.
En schenken mijn lief trouwe,
Die allerliefste mijn;
En zeggen: lief, wil komen
Voor uwe venster staen:
Ontvang den mei met bloemen,
Hy is zoo schoon gedaen.

XV^e eeuw.