15. - Myn land vooral.
Stemme: Op zestig jaer vindt men zich ligt bedrogen.
Men zy aen Theems, aen Seine of Ryn geboren,
Van Petersburg, van Weenen of van Gent,
Dat deze spreuk nooit worde uit 't oog verloren:
Hy is geen mensch die 't vaderland miskent.
Ja, elk beminn' de wiege van zyn leven!
Ik zoek - en op welk land myn oog ook viel,
Ons Vlaenderen alleen kan vreugd my geven:
Myn land vooral; 'k ben Vlaming in de ziel.
Men moge vry de spaensche lustpaleizen,
De trotsche vaert van 's Donaus reuzenvloed,
Of de eeuwge lent van Zuid-Europa pryzen,
Of 't grootsche puin door Hella's zoon begroet.
'k Beken dat zy myn hulde steeds verwerven;
Ze zyn te regt bezongen door elk' bard.
Maer ik voor my, ik wil in Vlaendren sterven:
Myn land vooral; 'k ben Vlaming in het hart.
Een modepop mag vryelyk verachten
Al wat er in ons Vlaenderen wordt gemaekt;
Hy drage alleen wat ons de vreemden bragten,
Hy heeft verwaend zyn vaderland verzaekt.
Ik wil slechts goed van vlaemsch gemaeksel dragen,
Hoewel het fransch, het engelsch by ons kriel'.
Men moest al ras dien vreemden bogt verjagen,
Myn land vooral; 'k ben Vlaming in de ziel.
Een miljonnair in zyne ryke zalen
Verzade zich maer vry met Chambertyn,
Tokay, Madeire en Porto in kristalen!
Voor my, ik lach met al dien kostbren wyn.
Komaen! vlaemsch bier, vol zoetheid en vol krachten,
Komt, Pieterman en Leuvensch, eindt ons smart;
'k Wil al den wyn voor 't Uitzetnat verachten:
Myn land vooral; 'k ben Vlaming in het hart.
De vrouwen! ach! il voel me onwillig beven,
't Is kiesch voor my: want 'k min haer al gelyk.
'k Weet niet aen wie van haer den voorkeur geven,
Uit Vlaendren, Spanje, Italje of Frankeryk.
De jongmansstaet wordt sterk door my geprezen,
En ongetrouwd draei 'k rond als 't spinnewiel;
Maer als ik trouw, 't zal met een vlaemsche wezen:
Myn land vooral; 'k ben Vlaming in de ziel.
Dat een poëet voor goud, of lint, of kruisen,
Zyn lier verkoop' aen 't een of ander volk;
Hy zing' op Spanje, op Frankryk of op Pruisen,
Hy blyve slaefsch verzonken in den kolk!
Ik wil, ik zal maer éen land steeds bezingen,
Een land alleen! zyn vreugd of wel zyn smart.
Zie hier den kreet die steeds my zal ontspringen:
Myn land vooral; 'k ben Vlaming in het hart.
N. Destanberg. |
|
Auteursrechtvrij