Oude en nieuwe liedjes
(1864)–F.A. Snellaert– Auteursrechtvrij
[pagina 18]
| |
Haestig
hun ge - zag, daer zich vor - sten va - ders
too - nen en de bur - - ger le - ven mag;
daer zich vor - - sten va - - ders too - - nen
en de bur - ger le - ven mag.
Hart voor hart, hand voor hand!
Roepen wy tot d'oppermagten:
Wederkeerig pligtbetrachten
Is de knoop van allen band.
Ja, wy knielen voor de troonen
En beminnen hun gezag,
Daer zich vorsten vaders toonen
En de burger leven mag.
Hart voor hart! hand voor hand!
Roepen wy ook tot de kleenen:
Dwazen zy die durven meenen
‘Ryken zyn een last voor 't land.’
Ryken zyn in 't burger-leven
Het beweegraed en de bron;
Die uw handen 't dagbrood geven,
Zyn voor u een andre zon.
Hart voor hart! hand voor hand!
Roept de Vlaming tot de Gallen:
Spreekt niet meer van overvallen;
Laet aen elk zyn vaderland.
't Vaderland is voor de volken
't Erfdeel van het voorgeslacht.
Smacht uw donders, breekt uw dolken!
De eeuw is uit van overmagt.
Hart voor hart! hand voor hand!
Roepen wy tot de Bataven:
't Broederwoord dat wy ons gaven,
De oude liefde blyve in stand!
Hebben wy den grond zien splyten,
De erfenisse zien vergaen;
Neêrland moet zich niets verwyten;
't Is door vreemden wil ontstaen.
J. De Jonghe.
|
|