Oude en nieuwe liedjes

10. - De Vlaemsche leeuw.

K. Miry.

Zy zul - len hem niet tem - men, den fie - ren vlaemschen

leeuw, al drei-gen zy zyn vry - heid met kluis-ters en ge-
schreeuw. Zy zul - len hem niet tem - men, zoo lang een Vla-ming
leeft, zoo lang de leeuw kan klau - wen, zoo lang hy tan-den

[p. 16]

 

 

Koor.

 

heeft. Zy zul - len hem niet tem - men, zoo lang een Vla-ming

 

leeft, zoo lang de leeuw kan klau - - wen, zoo

 

lang hy tan - den heeft, zoo lang de leeuw kan

 

Solo.

 

klau - wen, zoo lang hy tan - den heeft. Zy

Zy zullen hem niet temmen,
Den fieren vlaemschen leeuw,
Al dreigen zy zyn vryheid
Met kluisters en geschreeuw.
Zy zullen hem niet temmen,
Zoo lang een Vlaming leeft,
Zoo lang de leeuw kan klauwen,
Zoo lang hy tanden heeft.

De tyd verslindt de steden,
Geen troonen blyven staen,
De legerbenden sneven,
Een volk zal niet vergaen.
De vyand trekt te velde,
Omringd van doodsgevaer;
Wy lachen met zyn woede,
De vlaemsche leeuw is daer.

Zy zullen hem niet temmen,

Zoo lang een Vlaming leeft, enz.
Hy strydt nu duizend jaren
Voor Vlaenderens dierbaer lot,
En nog zyn zyne krachten
In al haer jeugdgenot.
Als zy hem magtloos denken
En tergen met een schop,
Dan rigt hy zich bedreigend
En vreeslyk voor hen op.

Zy zullen hem niet temmen, enz.

Wee hem, den onbezonnen,
Die, valsch en vol verraed,
Den vlaemschen leeuw komt streelen
En trouweloos hem slaet.
Geen enkle handbeweging
Die hy uit 't oog verliest;
En voelt hy zich getroffen,
Hy stelt zyn mane en briescht.

Zy zullen hem niet temmen, enz.

[p. 17]

 

Het wraeksein is gegeven,

 

Hy is hun tergen moê.

 

Met vuer in 't oog, met woede

 

Springt hy den vyand toe.

 

Hy scheurt, vernielt, verplettert,

 

Bedekt met bloed en slyk,

 

En zegepralend grynst hy

 

Op 's vyands trillend lyk.

 

Zy zullen hem niet temmen, enz.

1848.

H. Van Peene.