Poëzy(1753)–Hendrik Snakenburg– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 376] [p. 376] Alles werd aen zee tot winst gemaekt. WAt is 'er aen de zee, dat niet zyn voordeel geeft? Ik zwyg nu van den visch, waer meenig mensch van leeft. Het zoute water zelf, dat schier den mensch doet smagten, Word, daer de zoutkeet smookt, betaeld met schuitevragten. Het zand op duin gekruit, om tegen zee te staen, Word tot gebruik, om winst, vervoerd en afgelaên. Wat schynt 'er minder waerd, dan 't visschen van de schelpen? Dit kan den Karreman nogtans aen daghuur helpen, Waer van zyn huis bestaet, met noodig onderhoud. De Steden bleven zelfs als woest en onbeboud, Had niet de werkzaemheid van schrandere verstanden, Door hoop van winst, geleerd, hier uit de kalk te branden. Het zeeschuim, dat aen strand met gladde schilfren spoelt, Word zelfs voor geld gekocht: en zonder dat men woelt, Om winning, om de kost, ging vaek iet goeds verloren. Dus word der dingen nut, uit hoop van winst, geboren. Vorige Volgende