Poëzy

[p. 118]

Achabs zonen gedood.

GEduchte Alwysheid, hoe rechtvaerdig is uw oordeel!
Hoe vreeslyk uwe wraek! Helaes! hoe luttel voordeel
Schenkt rykdom, tegen recht verkregen, hooge staet,
Of groot geslagt, waer op de mensch zich vaek verlaet!
Hoe fier leunde Achabs huis op tienmael zeven zonen,
Grootmoedig opgevoed, als waerdig zoo veel kroonen.
Doch waertoe strekt de prael van zulk een' grooten stoet?
Niet anders dan tot wraek van God, om Naboths bloed,
Zoo grouwzaem, door den last van Jezabel, vergoten.
De straf blyft op het erf, en kleeft tot in de loten.
Het wraekvuur op dit land word, door hun bloed, gelescht,
De wyngaerd met hun vleesch en spierenvet gemest.
En 't yselyk getal der afgekorven koppen
Ligt opgehoopt ten toon, om elk den mond te sloppen;
En Gods rechtvaerdigheid den grooten te doen zien.
Opdat de straf van 't kwaed hen 't kwaed mogt leeren vliên.

Ja, Rechters, ziet wel toe, in vonnis uit te spreken.

Al was 't op 't nageslacht, God zal zich van u wreken.