Schatkamer der Nederlandsse oudheden. Of woordenboek, behelsende Nederlands steden en dorpen, kasteelen, sloten en heeren huysen, oude volkeren, rievieren, vermaarde luyden in staat en oorlogh, oudheden, gewoontens en lands wysen

[Brinio]

BRINIO; der Kaninefaten veldheer, Heer Bruin geheeten in de Saanl. Arkad. 44 bl. van deesen gewaagd Tacitus. Hist. 4 B. 15 H. by de vertaalde Kluverius (Rhyns uitg. 1 D. 242 bl.) en de Handvest Chronyk (2 D. 43 en 51 bl.) op deese wyse: Onder de Kaninefaten (de Kennemers) was eenen stoute en malle dullaart, genaamt Brinio (dit is de vertaalinge van Van der Houven) maar hoog van geboorte. Synen vader had insgelyks veel vyandige daaden bestaan, vrymoedelyk bespot de dwaase krygstogten van den keiser Kaligula, sonder straffe. Hy dan van aart een vyand der Romeinen synde, hebben hier over de Kaninefaten een welgevallen in hem scheppende, hem opgeheven in een schild en hulde gedaan naar de maniere van die tyd; en hem gekooren tot hoofdman, &c. Siet ook Bokkenberg. in Civilis, 15 pag. en Van Someren, Batav. 10 H. 167 en 308 bl.

Dit opheffen in een schild siet ge in een print by Kluverius, in Germania Ant. en Kirchmeyer, over Tacitus, Germ. 12 cap. aanhaalende eenige Fransse Schryvers; spreekende van Sigebertus, Chlodoveus en Gundebaldus, met de selve plechtigheid, op een schild geset en voor Koningen uitgeroepen; behalven Cassiodorus, Variar. 10 lib. in scripto regis Vitigis.

[p. 45]

Maar, ik sou van deese Brinio wel gaan scheiden sonder u syn portret mede te deelen. Sacht, vrienden! schoon het heden een algemeene dwaasheid is, de Gedenk-schriften met ydele en gewaande tronien en afbeeldingen op te proppen; geloof geene Brinio, geloof geene Civilis, geloof ook geene Arminius; hoe over konstigh deese laatste krygs-overste, door sekere Geleerde, op een medalie is gebracht.