Gallerije ofte proef van syne dichtoeffeningen

[p. 36]

24. Panthea, met haaren gequetsten man inde schoot:

Heu, qualis pietas! Martial. 6. L. 85. Epigr.

Sy spreekt:

KAn ik het bloeden van uw wonden dan niet stelpen,

Mijn Lief? wat word ge koud! wat word uw wange klam!

O schoone Min! wild gy nu 't braave paar⁺ niet helpen,

Daar gy dat smolt in een door sulk een blijden vlam?

Vliegh! haal my 't kruyd⁺, wiens sap uw Moeder inde wonden

Van haar aeneas groot: maar, ah! het is gedaan!

Hy strekt sich uit! hy sterft! sijnw' aan elka'ar gebonden,

Toef! PANTHEA moet dan met Abradates gaan.

Ah! ik, ik sal de wegh my baanen, met uw' deegen
Of met die pijl, gemaal! waar me'e gy ligt doorreeg en.

+ Philostratus beschrijft ook haar Schildery. Soek de geschiedenis by Xenophon, 7. Cyropaed. Alex. Hardy, en I. Leochaeus, een Schotman, in hunne Pantheaas: vorders Beverwijk vande Uitneemenheyd der Vrouwen, by my 3. B. pag. 604. en le Moyne.

+ Te weeten, dictamnus, waar van Virgil. aeneid. 12.

Hic Venus, indigno nati concussa dolere,
Dictamnum genitrix Cretaeâ carpit ab Idâ. &c.