|
| |
Huwlix Googgeltas, voor J.J.K. en G.S.
In AEmsteldam, den V. van Louwmaand, 1644, Geopent.
WIp, her op mijn Googgeltasje,
Toonje kunsjes, 't is voor Jasje,
En voor Grietje: doeje best,
Laatje wond'ren hier eens blijken,
Laat'er alje huysraad kijken,
En ga dan we'er stil te nest.
Stil mijn Hansje, duik wat onder,
Jasper dunkt 'et u geen wonder
Dat ik uit de Naat-zak speel?
Lieve vrund het moet zoo wezen,
Kijk eens, kanje dat wel lezen?
| |
| |
Spel, ter deeg, 't Is: Elck zijn deel,
Elck zijn deel? dat s' wat te zeggen:
Wie of ons dit uyt sal leggen,
Want die woorden hebben zin
Hier is Mor en Breyn van nooden:
Datwe Schipper Ian ontboden,
Dat 's een geest, daer steeckt wat in.
Houje rust, en laet'et blyven;
Want hy moet wat anders schryven:
'k Heb de zin alree gevat:
Elck zijn deel: dat 's, elck zijn plichten,
Om, in 't Huwlick 't Huys te stichten;
Iasper dit, en Grietje dat,
Hy an 't zorgen, zy an 't schikken.
's Morgens sloven, 's avondts likken.
Hy gebieden, zy het doen.
Hy bewinnen, zy het kooken.
Hy'er vatten, zy hem strooken.
Grietje, Iasje wort al groen.
| |
| |
Hy'er troosten, zy hem smeeken.
Hy'er maken, zy hem breeken.
Hou, daer ben ik van de baan.
Noch is 't regt: Want huwlix zaken,
In het breken en in 't maken,
Soo ik hoor, alleen bestaan.
'k Ben verbijstert; hoe zal 't lukken!
Is 't een misslag in het drukken!
Vrunden, sta wat uit' et ligt.
Wat is dit? O nieuwgetroude,
Veel gelux; alweer an 't oude
Deuntje, 'k meen een Bruylofsdigt:
Hoe begint het? Lieve Schapen;
'k Mogt niet meer alleenig slapen:
Want ik was altijt verkout,
Daarom heb ik, zonderschromen,
Sulck een Borst-lap mee genomen,
Daar Jan-Alleman om trouwt.
Trouwen, houwen, 't hooft te klouwen:
| |
| |
Hier valt altijt wat te brouwen,
Jasper, och! nu groeitje last.
Jonge Vrouwen, ouwe Scheepen,
Zijn staeg lek: maer wat al greepen.
Zijn dan aan de Pappot vast?
Eerst de Leepel, dan de Heugel,
Dan de Asschop, dan de Vleugel,
Dan de Mellik, dan het Brood,
Dan de Ayren, dan de Suiker,
Dan de Boter: wel de duiker!
Dit Register vale vry groot.
Dan de Luyren, dan de Deeken,
Dan de Swagtel, cleweeken!
Dan de Wieg en Baker-mat,
Dan de Stoven, dan de Testen,
Hout en Turrif, en ten lesten,
Ook een hontjen en een Kat.
Dan de Naalden, dan het Garen,
Dan het Wiel, en dan de Snaren,
| |
| |
Dan de Klossen, dan het Vlas.
Dan het Biervat, dan de Kranen,
Vleesch-Kuip, Kruid-doos, Boter-spanen,
Sleutel-raax, en Riem, en Tas,
Dan een Kraam-Vrouws dichte Zeetel,
Dan een Kak-stoel, dan een Keetel,
Dan een Lijfje, dan een Rok,
Dan een Fail, en dan een emmer,
Dan een Borstel, dan een Kemmer,
Wat al meer? Ja Swavel-stok.
Dan een Zout-vat, dan een Rijfje,
Dan een Slonfje, dan een Schijfje,
Dan een Schuym-spaan, dan een Spind,
Dan een Tang, en dan een Rooster,
Dan een styve Vrouwetrooster,
Dat's een groote Beurs vol splint.
Heer, wie kan 't ook al versinnen?
Jasje selje dit bewinnen,
Eet dan wakker Rog-en-brood:
| |
| |
Want men Moer hielt van geen Weggen:
Maar zy pleeg altijt te zeggen,
Rog-en-brood springt over de sloot.
Wel gangs dood! wat mach ik raazen?
'k Zou de Liefjes wel verbasen.
Vrunt schep moed, het sal wel gaan:
Heeft de Pap-pot veel van nooden,
Trooftje met de ronde Goden,
En laat zoo de Peeren braan.
Zure dagen, zoete nagten,
Zijn in't huwlik te verwagten:
Let alleen op 't eerste stuk,
Als de Wijven, by het Wijntje,
Met een opgebakert Kijntje,
Roepen: Kraam-heer, veel geluk.
Dat 's een Kijnt, zie dat zijn koontjes,
't Heele Naarsjen is vol boontjes:
Kijk hoe gauw het rotje ziet.
Jasper neemje Bruid te bedde.
| |
| |
Stoey en knoey daar in de wedde,
Datg' in 't Jaar die vreugd geniet.
Speelgenootjes, pakje spillen,
Bergje Kroontjes: onse willen
Zijn al met de Bruygom eens:
Kee-Maat wil niet langer beyen.
Ga, al is de Bruyd aan 't schreyen,
Maar naar 't Bed, zy is goed Steens.
|
|
Auteursrechtvrij