Psalmen, lof-sangen, ende geestelike liedekens

[p. 178]

Den Lof-sangh Zacharie.

Luc: Cap: 1. verß: 68-79.

Op de wijse van den lof-sangh Zacharie; Dat doch de Heer zy gemaekt groot. Aldus:

De Heer, de God van Isra- ël Moet nu ge- se- gem wesen;
Hy heeft besocht in droef gequel, Syn volk verlost mits- desen:
Een hoorn des heyls ons opgherecht In 'thuys van David synen knecht;
Soo hy door syn Propheten, Die al van d'eeuwe zijn geweest Gedreven
door syn Heyl'gen Geest, Ons dit heeft laten we- ten.

Men kan dit ook singen na de Musijke, ende aengewesene Melodijen, gestelt by onse Gesangh; Na dat Maria, sonder man. Fol: 172.

DE Heer, de Godt van Israël

Moet nu gezegent wesen;

Hy heeft besocht in droef gequel,

[p. 179]

Den Lof-sangh Zacharie.

Luc: Cap: 1. verß: 68-79.

Op de wijse van den lof-sangh Zacharie; Dat doch de Heer zy gemaekt groot. Aldus:

De Heer, de God van Isra- ël Moet nu gese- gent wesen;

Hy heeft besocht in droef gequel, Syn volk verlost mits- desen:

Een hoorn des heyls ons opgherecht In 't huys van David synen knecht;

Soo hy door syn Propheten, Die al van d'eeuwe zijn geweest Gedreven

door syn Heyl'gen Geest, Ons dit heeft laten we- ten.

Syn volk verlost mids-desen:

Een hoorn des heyls ons opgerecht
In 't huys van David synen knecht;

Soo hy door syn Propheten,

Die al van d'eeuwe zijn geweest

[p. 180]

 

Gedreven door syn Heyl'gen Geest,

 

Ons dit heest laten weten.

Uyt onser weer-partyen macht

Heeft hy ons los gelaten,

End uyt de hant en sterke kracht

Van alle die ons haten.

Op dat hy onse Vad'ren deed
Barmhertigheyt, end aen syn eed

En trouw verbont gedachte,

Welk hy ons' Vader Abraham
Gesworen heeft, op dat het quam'

Op ons syn waer geslachte.

Dat wy uyt onses vyands handt

Verlost zijnd', ons begeven

Om dankbaerlik gelijkerhand

Hem sonder vrees en beven

Te dienen nu in heyligheyt
Voor hem, end in gerechtigheyt,

All' onses levens dagen.

En ghy, ô kindeken, ghy heet
Des Alderhooghsten Godts Propheet

Dien name sult ghy dragen.

Want ghy voor 's Heeren aengesicht

Sult henen gaen te degen,

Om te bereyden, door uw plicht,

Syn liefelike wegen.

Om aen syn volk, dat hem verbeydt,
De kennis harer saligheyt

Te geven met uw reden,

In de vergevingh harer sond;
Door desen innerlijken grond

Van Godts barmhertigheden.

[p. 181]

5.

 

Met welk' ons d' opgank heeft besocht

 

Uyt 's Hemels hooge salen:

 

Op dat hy dien verschynen mocht

 

Met syne klare stralen,

 

Die in het duyster zijn in noot,

 

En in de schaduw van de doot:

 

Ook onse voeten lichten,

 

En voor all' onheyl en gevaer

 

Op 't rechte padt des levens haer

 

Door syne wijsheit richten.