Psalmen, lof-sangen, ende geestelike liedekens
(1661)–Willem Sluiter–
Auteursrechtvrij
[pagina 148]
| |
Die Godt heeft, is in alles wel te vreden.
Discantvs.
Laet een ander klagen, kreunen, Suffigh treurig gaen daer heen;
Ik wil wesen wel tevreen, Als ik maer op Godt kan steunen, Vastop
mijnen lie- ven Godt, Die mijn deel is en mijn lot, Die mijn deel is en mijn lot.
 Men kan dit ook singen op de wijse; Elk heefe syn bysonder dryven. Siet andere Musjke, op onse Gesangen; Looft den Heere, mijne ziele. Fol. 6. O mijn ziel, wilt hem beminnen. Fol: 70. 1.
Ga naar margenoot+LAet een ander klagen, kreunen,
Ga naar margenoot+ Suffigh treurigh gaen daer heen;
Ga naar margenoot+ Ik wil wesen wel te vreen,
Ga naar margenoot+ Als ik maer op Godt kan steunen,
Vast op mijnen lieven Godt,
Ga naar margenoot+ Die mijn deel is en mijn lot.
2.
Ik moest wesen al te gierigh,
Soo ik niet genoegh en hadt
Aen den alderhooghsten schat,
| |
[pagina 149]
| |
Die Godt heeft, is in alles wel te vreden.
Bassvs.
Laet een ander klagen, kreunen, Suffigh treurig gaen daer heen;
Ik wil wesen wel te vreen, Als ik maer op God kan steunen, Vast op
mijnen lieven Godt, Die mijn deel is en mijn lot, Die mijn deel is en mijn lot.
 Aen mijn Godt, die my soo vyerighGa naar margenoot+
Mint, dat hy hem selfs geheel
Eeuwigh aen my mede deel.
3.
'k Sal dan mijn gemoet aftrekken
Van des werelts omme-kreytGa naar margenoot+
Vol verdriet en tegenheyt,
En tot Godt alleene strekken,Ga naar margenoot+
Die het ware center is,Ga naar margenoot+
Daer mijn ziele rust gewis.
4.
And'ren wil ik niet benyden
Rijkdom, wellust, gunst en eer;
| |
[pagina 150]
| |
Ga naar margenoot+ Ik hebb' al wat ik begeer,
Ga naar margenoot+ En wil my in Godt verblyden,
Ga naar margenoot+ Die my tegen al mijn druk
Is een werelt vol geluk.
5.
Duysent geluksaligheden,
Ga naar margenoot+ 't Eenigh leven ende licht
Ga naar margenoot+ Geeft syn lieflik aengesicht:
Ga naar margenoot+ 'k Sal hem smeken door gebeden,
Dat hy maer alleene my
Ga naar margenoot+ Alles end in allen zy.
6.
Ga naar margenoot+ Godes gunst, beschut, en zegen
Hebb' ik altijt, over al,
End in allerley geval;
Soud' ik dan noch zijn verlegen?
Hoe 't my ook op aerden gaet,
'k Ben in een gewenschte staet.
7.
Ga naar margenoot+ 'k Hebb' doch mijne rek'ningh nimmer
Op de werelt hier gemaekt,
Ga naar margenoot+ Maer mijn ziel geduerigh haekt
Ga naar margenoot+ Na dat hemelsche getimmer
Ga naar margenoot+ Vol van vreugt en vry van kruys,
Daer ik eeuwigh hoor te huys.
8.
Ga naar margenoot+ Mijne snoeren zijn gevallen
In een plaets seer lieselijk,
Selfs in Godes Koninkrijk,
D'eelst' en waerdste plaets van allen;
Ja een schoone erstenis
My aldaer geworden is.
| |
[pagina 151]
| |
'k Word' aldaer van hem verbeydt,
Om t' ontfangen mijne krooningh.Ga naar margenoot+
Daerom is mijn hert vol vreugt,Ga naar margenoot+
En mijn eere soo verheugt.
|
|