Psalmen, lof-sangen, ende geestelike liedekens
(1661)–Willem Sluiter–
Auteursrechtvrij
[pagina 64]
| |
Troostelike bedenkinge ende toe-eygeninge der woorden ChristiApoc. 22. vers. 17. Die dorst heeft, kome &c.
Discantvs.
Uw mont, ô Heer, is en- kel soe- tig-heyt: Ge-
naed' is op uw lippen uyt ge- spreydt;
Sy zijn als met den le- li- en besproeyt, Waer
van seer schoon de myr- rhe drupt en vloeyt.
 Men kan dit ook singen op de wijse; Al wat men hier in dese werelt fiet. Of; Psalm 93. Godt regeert zijnde met eeren bekleedt. Of; Psalm 85. Ghȳ zijt, Heer, met uw volk &c. 2. versen voor 1. 1.
Ga naar margenoot+ UW mont, ô Heer, is enkel soetigheyt:
Ga naar margenoot+ Genaed' is op uw lippen uyt gespreydt;
Ga naar margenoot+ Sy zijn als met den lelien besproeyt,
Waer van seer schoon de myrrhe drupt en vloeyt.
| |
[pagina 65]
| |
Troostelike bedenkinge ende toe-eygeninge der woorden ChristiApoc. 22. vers. 17. Die dorst heeft, kome &c.
Bassvs.
Uw mont, ô Heer, is en- kel soetigheyt: Ge-
naed' is op uw lip- pen uyt gespreydt;
Sy zijn als met den le- li- en besproeyt, Waer
van seer schoon de myr- rhe drupt en vloeyt.
 2.
Wanneer wy zijn benauwt door angst en smert,Ga naar margenoot+
Soo troost ghy ons, en spreekt ons na het hert.Ga naar margenoot+
Mijn ziel gaet uyt van wegen 't groot vermaek,Ga naar margenoot+
Dat sy geniet in uwe soete spraek.
3.
Nu roept ghy weer; Soo wie daer dorst heeft, koom':Ga naar margenoot+
Die wil, die neem', als uyt een vollen stroom,Ga naar margenoot+
Geheel om niet des levens water nu.
| |
[pagina 66]
| |
Dees' uwe stem heeft my gelokt tot u.
4.
Roept ghy se die daer dorsten, Heer, wel-aen,
Soo kom' ik dan vrymoedigh tot u gaen:
Ja selve weet ghy mijner zielen stant,
Ga naar margenoot+ Die voor u is gelijk een dorstigh lant.
5.
Ga naar margenoot+ Mijn ziele dorst na u (ghy weet het, Heer,)
Mijn vleesch verlangt na u van herten seer,
Als in een lant dat dorr' is ende mat,
Om dat het langh geen water heeft gehadt.
6.
Ik wil seer geern' (ik loov' u, om dat ghy
Ga naar margenoot+ Het willen selfs eerst hebt gewerkt in my)
Ik wil, en 't is al mijnes herten lust,
Dat mijnen dorst nu moge zijn geblust.
7.
Ga naar margenoot+ Geeft my, ô Heer, dat water, dat my niet
Na 't water dorst' het gheen de werelt biedt,
End ik by haer niet om te putten kom,
Ga naar margenoot+ Waer naer men dorst met smerte wederom.
8.
Ja geeft, dat ik voortaen magh walgen van
|
|