Psalmen, lof-sangen, ende geestelike liedekens
(1661)–Willem Sluiter– Auteursrechtvrij
[pagina 26]
| |
Ghebedt en dank-segginge na de Maeltijt.Op de Wijse; O saligh, heyligh Bethlehem. Of (2. versen voor 1. gesongen) op de wise van Psalm 138. Ik-dank'u, Heer, uyt's herten gront. 1.
O Godt, u zy lof, eer, en dank
Ga naar margenoot+ Voor 't groot getal van uw weldaden,
Ga naar margenoot+ Die ghy all' onse leven lank
Ons hebt bewesen uyt genaden.
2.
Ga naar margenoot+ Wat zijn wy arme knechten, Heer,
Ga naar margenoot+ En uw dienst-maegden klein van waerden,
Ga naar margenoot+ Dat ghy aen ons gedenkt soo seer,
Ga naar margenoot+ En nedersiet op deser aerden!
3.
Ga naar margenoot+ Wy zijn te snood' en te geringh
All' uwer goedertierenheden,
Dat ghy ons foo in alle dingh
Versorght en onderhoudt met vreden.
4.
Ons' mis-daet wel verdient, dat ghy
Ga naar margenoot+ Ons broot der droefenis mocht schenken
End onse leven lank daer by:
Met bitter tranen-water drenken.
5.
Ga naar margenoot+ Ja doornen, distels, en het gheen
Ons d'aerde nu geeft van natueren,
Behoort ons spijs te zijn alleen,
Soo ghy de sondl ons liet besueren.
6.
Ga naar margenoot+ Maer ghy wilt uw barmhertigheyt
Ga naar margenoot+ In over-vloet aen'ons bewijsen,
En maekt dat voor ons is bereydt
De keur en geur van soete spijsen.
7.
Ga naar margenoot+ Ghy maekt dat alderhande kruyt
| |
[pagina 27]
| |
Ten dienste van ons arme menschen
Veel schoonder uyt der aerden spruyt
Als wy het souden konnen wenschen.
8.
Ons' broot en voedsel komt ten schijnGa naar margenoot+
Uyt d' aerd' op syn bequame tyden,
Door uw bevel, ja ook de wijnGa naar margenoot+
Die 's menschen herte doet verblyden.
9.
Ghy opent uwe milde handt,Ga naar margenoot+
En zegent door uw groote krachtenGa naar margenoot+
O goede Godt, door 't gantsche landt,
All' oogen die daer op u wachten.
10.
Hoe groot zijn uwe werken doch!Ga naar margenoot+
Met wysheit hebt ghy, t' uwer eere,Ga naar margenoot+
All' die gemaekt, en d' aerd' is noch
Van uwe goed'ren vol, ô Heere.
11.
Wy bidden, laet ondankbaerheytGa naar margenoot+
In onse herten noyt beklyven;
Maer laet ons uwer goedigheytGa naar margenoot+
Tot aller tijt gedachtigh blyven.Ga naar margenoot+
12.
Geeft dat w'ons wachten staegh met vlyt,Ga naar margenoot+
Dat wy doch uwer noyt vergeten,
Op dat wy ter bequamer tijt,Ga naar margenoot+
Tot sterkt' en niet tot wellust, eten.Ga naar margenoot+
13.
Lact ons ons-selfs van sonden vry,Ga naar margenoot+
In uwe Iiefd' en vrees, bewaren;Ga naar margenoot+
Ons' herten ook met brasseryGa naar margenoot+
En dronkenschap doch niet beswaren.
14.
Maer geeft ons een beweeght gemoetGa naar margenoot+
Tot troost van die zijn in elenden,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 28]
| |
Ga naar margenoot+ Dat wy van onsen overvloet
Ga naar margenoot+ Van herten haer een deel toe - senden.
15.
Ga naar margenoot+ Als ghy ons doet een volle stroom
Van boter en van honigh gieten,
Is 't recht dat daer van weder koom
Yet op de dorre landen vlieten.
16.
Ga naar margenoot+ Laet noyt te veel ons' hert en oogh
Gesett zijn op dees' aerdsche goed'ren,
Ga naar margenoot+ Macr trekt daer door tot u om hoogh
Ga naar margenoot+ O Godt, ons' herten en gemoed'ren.
17.
Met yver laet ons daer na staen,
Ga naar margenoot+ Dat wy voor - al die spijs verwerven,
Die nimmermeer en sal vergaen,
|
|