Jeremia's klaag-liederen

[fol. A4r]

Aan den Autheur.

Was ‘t immermeer de tijt van klagen,
Mijn waarde Sluiter, ‘t is nu tijt,
Nu Gods rechtvaardig welbehagen
Het Vaderlant in stukken splijt.
Met reden wekt gy dan de Klachten
Van Jeremias weder op,
En steltse door uw Rijmgedachten,
Gelijkse waardig zijn, in top.
Gy geeftz’ in ‘t licht, op datse lichte
En stichten souden, dat’s uw wit
In all’ uw’ andere gedichten
Geweest, en ‘t is het ook in dit.
O soete Dichter, die noch singen
Kunt in een droeve ballingschap,
God geef sijn zegen op uw dingen,
En u den ouden eeren-trap.
Hy gunn’ u in het huis des Heeren
Weer onverhindert hier of daar
Gelijk een Herder te verkeeren
In ‘t midden der Hervormde schaar.
Schep moet, God sal u niet verlaten,
Hy kentse die de sijne zijn,
En geeftz’, in spijt van die haar haten,
Een eeuw’ge vreught voor weinigh pijn.