Gezangen van Heilige en Godtvruchtige stoffe(1687)–Willem Sluiter– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Prophetisch Klaeg-Lied, over den Koning van Tyrus, en onder zijnen Naem over alle trotse Tyrannen. Ezech. XXVIII. 12-19. Stem: Gy die na Christi Naem, &c. Of: Na het 3 Capittel van onse Klaeg-Liederen Ieremie. SOo seyd de Heere; gy verzegelaer der somme, Vol wijsheit, en volmaekt in schoonheid van rontomme. In Eeden Godes hof waert gy; uw' deksel was [pagina 348] [p. 348] Al 't kostelijck gesteent, de Sardis-steen, Topaz. 2. De Diamant, Turkois, Sardonix-Jaspis-steenen' Saphyr, Robijn, Smaragd, en gout, die glinst'rig scheenen: 't Werk uwer trommelen en pypen was by u; Doe gy geschapen wiert, was 't al bereidet nu. 3. Een overdekkende gesalfde Cherub waert gy: Ik hadd' u soo gesett; want alles waert onwaert gy. Op Godes heil'gen berg waert gy; in 't midden van De vyer'ge steenen gy ook tradet nu en dan. 4. Gy waert volkomen in uw wegen, van den dag af Dat gy geschapen zyt, men streek u nooit de vlag af, Tot datter is in u veel ongerechtigheid Gevonden en ontdekt, ja opentlik verspreyd. 5. Door al de veelheit uws koophandels hebbens' end'lik Het midden van u met gewelt vervult elend'lik, En gy hebt langen tijt gesondigt al te erg, Daerom sal ick u eens ontheil'gen van Godts Berg. 6. Gy dekkend' Cherub, u sal ik verdoen met eenen Haest uyt het midden der beglanste vier'ge steenen. Uw hert verheft sich om uw schoonheit; om uw glants Hebt gy uw wijsheit en verstant verdorven gants. [pagina 349] [p. 349] 7. 'k Hebb' u veracht'lik heen geworpen op der aerde, Ik hebb' u, t'saem met al uw heerlickheyt en waerde, Ten toon, voor 't aengesicht der Koningen, gestelt, Om soo op u te sien, daer gy ligt neer-gevelt. 8. Ja om de veelheit van uw ongerechtigheden, En door het onrecht uws Koop-handels, hebt gy heden Ontheiligt uw Palleis en Throon, die gy soo trots Dorst vergelijken met de Heiligdommen Gods. 9. Daerom hebb' ik een vuur uyt 't midden van u snellik Voortkomen doen, dat u verteert heeft alsoo fellik; En ik hebb' u gemaekt tot asschen op der aerd; Voor d'oogen aller die u sien geheel vervaerd. 10. Al die u onder al de volken kennen immer, Zijn over u ontsett, want sy geloofden 't nimmer: Gy zijt een grooten schrik geworden elcks aenschijn, En tot in eeuwigheit sult gy der niet meer zijn. Vorige Volgende