Gezangen van Heilige en Godtvruchtige stoffe
(1687)–Willem Sluiter–
AuteursrechtvrijVermaning tot versmadinge des Weerelts.
Stem: Psalm 100. of 134. Alle gy knegten des Heeren.
| |
[pagina 211]
| |
Hoe is 't dat gy daerom altijt
Soo vol van sorg en on-rust zijt?
3. d'Onsterffelicke ziel ontfing
Nooit heyl in eenig sterflick ding;
Alleen het eeuwig hoogste goed
Kan regt versaden ons' gemoed.
4. Wat is dog heerlikheit en eer,
Wanneer ons niet en eert de Heer? Ga naar voetnoot+
Des weerelts eer volgt niemant na,
Wanneer men moet van hier soo dra.
5. Groot in der menschen oogen zijn
En duurt niet lang, en 't is maer schijn:
Voor Gode zijn in eer en staet,
Is eeuwig hoog zijn met der daet.
6. Tragt na dees' eere, dat gy zijt Ga naar voetnoot+
Den Heere lief en waert altijt;
Wat schaet het hier te zijn ver acht,
Als Godt ons hoog en waerdig acht?
7. Draegt hier met Christo sijnen smaet, Ga naar voetnoot+
En acht dat voor uw hoogste staet,
Op dat gy sijner heerlikheit
Deelachtig zijt in eeuwigheit.
8. Wat helpt ook rijkdom ende schat?
Als m' u sal leggen doot in 't vat,
Neemt gy daer van ook yetwats met Ga naar voetnoot+
Dan om uw naekte lijf een slet?
9. 't Goet is en blijft der weerelt doch,
En sal met haer op 't leste noch Ga naar voetnoot+
Of ook misschien seer haest vergaen,
Dies hangt'er soo uw hert niet aen. Ga naar voetnoot+
10. Segt wat dan alles hebben baet,
En niets met allen hebben schaet?
By God en in den Hemel is Ga naar voetnoot+
Alleen d'on-welk'lick erffenis.
| |
[pagina 212]
| |
11. Wat is 't ook dat gy u ont-rust
Om 's weerelts en des vleesches lust,
Waer van men niet op 't lest geniet
Als quelling, hertseer en verdriet?
12. Soo acht de snoode wellust dan,
Als een verboden boom, waer van
De mensch sich selven eet den doot,
En sich uyt Godes Lust-hof stoot.
13. Soekt in den Heer voortaen uw lust,
Dat sal u geven meerder rust,
Meer vree en vreugt, als al het soet
Dat ooit de weerelt schenken doet.
14. Den waren troost dien Jesus geeft,
Een gantsche zee vol soetheit heeft:
Wanneer de weerelt ons bedroeft,
De ziel alleen dien troost behoeft.
15. Als al des weerelts lust vergaet,
En hare dienaers gantsch verlaet,
Dan leit ons d'heil'ge ziel en lust
Ten Hemel, van des weerelts kust.
16. Ja dan eerst wort voltrocken ras
De vreugt die hier begonnen was,
Die vreugt die niemant immermeer
Sal uyt het hert weg nemen weer.
|
|
