Gezangen van Heilige en Godtvruchtige stoffe
(1687)–Willem Sluiter– Auteursrechtvrij
[pagina 138]
| |
Lichamelijcke ruste helpt niet op den dagh des Heeren, sonder waere heiliging des selven.
Stem: Groote God, die d'aerdsche Godén.
| |
[pagina 139]
| |
Neen, hier mee is 't niet gedaen.
2. Dit en magh geen Heyl'gen heeten:
't Heyl'gen moet gy niet vergeten: Ga naar voetnoot+
Heyl'gingh is het oogemerck,
Waerom Godt alleene woude,
Dat de mensche sich af-houde
Van sijn dagelijcksche werck.
3. Ledigh wesen, ende rusten
Maer alleen tot 's lichaems lusten,
Sonder heyl'gingh van sijn Naem,
Is in geenderley manieren
's Heeren heyl'ge rust-dagh vieren;
't Is maer voor uw vleesch alt'saem.
4. 't Is den dagh des Heeren vieren
Met d'on-redelicke dieren,
Met het domme stomme vee,
Die oock van haer arbeit rusten, Ga naar voetnoot+
Maer sich niet in Godt ver-lusten:
Denckt dan op het heyl'gen mee'.
5. Als gy uyt het huys des Heeren
Weder na uw huys sult keeren,
Set u dan terstont niet neer Ga naar voetnoot+
Slegts tot eten, drincken, speelen,
Lachen, jocken ende quelen,
Want daer meed' krijgt Godt geen eer.
6. Door Godts woort wel t'over-peynsen, Ga naar voetnoot+
En dat, sonder eenigh veynsen,
Wel te passen op sijn hert,
| |
[pagina 140]
| |
Door gespreek van heyl'ge dingen,
Door na-lesen, bidden, singen,
Godes dagh geheyligt wert.
7. Soeckt gy eerlick tijt-verkorting,
Neemt voor al doch geen op-schorting
Tot des Heeren heyl'ge dagh:
Maer kiest een van uw ses dagen,
Op dat Godt, na sijn behagen,
Gantsch den sijnen houden magh.
Wij en moeten geen lichamelike verlustingen op desen dagh gebruycken, dan soo verre als de ziele daer door geholpen magh worden, om dies te williger Godes-dienst te volbrengen. |
|