Eibergsche sang-lust

[fol. **1v]

Op de Eibersche Sang-Lust, of Geesterlike Liedekens Van den Eerwaardigen Godtsaligen en Godsgeleerden Heer Wilhelm Sluiter.

Hoe juicht Eibergen weêr, hoe schateren de volken!

Door Sluiter klinkt Godts lof aan 't drif der bruine wolken.

Hy singt sijn kudde voor, een Herder die wel leeft,

En door sijn stem en schrift een spoor ten hemel geeft;

Een trooster voor de geen, wiens droevige gedachten
De neergebogen ziel door haar gewelt verkrachten.

Hy schrijft geen Poësy, die van de aarde koomt,

Maar met een volle vloet als van den hemel stroomt.

Hy singt geen werelts vreugt in 't boose gansch gelegen.
Maar vreugde voor een ziel ten hemel opgestegen.

Eibergen, roem sijn lof; geluk aan alle kant,

Dat sulk een sticht'lik licht is in uw Kerk geplant:

Sijn jaren werden veel, sijn hairen moeten grijsen;
Hy drage op sijn hooft de Kroone van de wijsen:

Soo sien wy, metter tijdt, van hem noch meerder werk

Ter eeren van Godts Naem en stichting van sijn Kerk.

Gerbrandus Henrici, Pastor in Recken.