Christelijke doodts-betrachting

[fol. A4v]

Aen den selven Autheur.

GEdenckt te sterven is 't devijs der Oude Wijsen,
Gedenkt te sterven is een kunst niet om volprijsen.

Gedenckt te sterven draeght wellevens regel voor,

Gedenkt te sterven mijd der sonden dood'lijk spoor,

Bereyt u Huys (seyt Godt) ghy sult niet langer leven,
Bereyt u huys (ô Mensch!) want 't huys sal u begeven,

Bereyt u waerde Siel tot scheydingh uyt haer Huys,

Bereyt u Huys-gesin tot lijdsaemheyt in 't Kruys,

Sterft om we'er op te staen, ziet in den doot het oordeel:
Sterft in den Heer getroost, ziet in den doot u voordeel:

Sterft al de sonden af, seght 't sterven is gewin,

Sterft geerne, want ghy gaet alsoo ten hemel in.

Sterft vrolik, en so lang gy leeft leest Sluyters sangen,
Die 't sterven sterven doen, en na den doot verlangen,

Singt Symons Swanen-sang, nu laet ghy Heer opregt

Van 't sondig lichaem los in vreed' gaen uwen knegt.

Sterft soete weder-paer, sterft tochten der natuere,
Sterft eerst, of laest', en volgt de lessen der Schriftuere,

Dat d' een den and'ren geeff aen Gods gestelde perk:

Dat d' een den and'ren dek lijkplichtig met een Serk:

Soo leer een ygelijck van Sluyter, hoe te scheyden,
Soo leer een ygelijck sijn af-scheyt te verbeyden;

Soo scheyde Sluyter van sijn recht-bepeer'lde Vrouw,

Een tweed' Hezechiel in dienst en in sijn Trouw.

Raptim posuit Amico non è multis,
arnoldus bornius.
Eccles: Delphensis.