Buiten-leven

Regelnummers proza verbergen

[p. 74]

Toestemming Op 't vrye Buiten-leven, stichtelik gerijmt van den Eerwaerdigen en Hoog-geleerden Heer, Wilhelmus Sluiterus.

Men heeft voor desen hoog het leven van de Steden
By ieder-een geschat; 't landt-leven lag beneden,

Ter tijt toe dat het boek van Sluyter quam in 't licht,

Daer in hy voor het landt een luyster heeft gesticht.

Hy heeft 'et bey beproeft, en op de schael gewogen,
Wat lust en last het landt en trotze ste'en vertogen:

Waer in de werelt woelt en glinstert in haer glans,

Waer in de bitze Nijdt bevindt de meeste kans.

Dies mijdt hy dit belet, en keurt het eensaem leven
Van 't still' eenvoudig land, daer niemant wort gedreven

Soo groots en trots te zijn. Siet, Sluiters sin en geest^11.

Is nu de mijne, en lang voor desen soo geweest.

Maer lestmael hoorde ik eens niet onverstandig seggen;
't Is 't quaetst, dat lantluy voor den vyant open leggen,

En moeten lijf en goet (wanneer men 't noch krijgt me'e)

Ter vlucht gaen bergen in de vast-bemuerde ste'e.

Nu is dit quaet vergoedt door dees gemaeckte Vrede:^17.
Nu woont men vry op 't landt soo wel als in de steden.

De Godt des vredes maek' bestendigh dit verbondt,

En legge alsoo sijn loff in 's Nederlanders mont.

21Magnus Umbgrovius,^21. 22Dienaer der Gemeente 23J. Christi te Borkeloo.

11. trots te zijn: de gedrukte tekst heeft trots zijn. Met nu verbleekte inkt is er te boven geschreven.

17. Vrede: de vrede van Kleef op 18 april 1666, waarmee de vijandelijkheden met Munster werden afgesloten.

21. Magnus Umbgrovius, aanvankelijk dominee te Westervoord 1642, te Zelhem 1645, te Neede 1656, later te Borculo, was een groot vriend van Sluiter. Herhaaldelijk bezochten ze elkaar, waarbij de ‘Sluiterlinde’ in Haarlo ongeveer halfweg Borculo-Eibergen, ontmoetings- of afscheidspunt was. Umbgrovius was Theodorus Havenbergius, sinds 1620 verbi Dei minister in Borculo, na diens emeritaat opgevolgd. Graaf Otto had de kerkeraad de keuze gelaten tussen Umbgrovius en Sluiter, waarbij eenparig voor de eerste werd gekozen. Het schaadde de vriendschap niet: Sluiter zelf bevestigde Umbgrovius in 1666 te Borculo, waar hij lange tijd dienst deed. In 1688, op 74-jarige leeftijd immers, vraagt hij een assistent, die in 1690 wordt bevestigd. (H. Becking.). Literatuur: H. de Jong Azn: Naam-Lyst, blz. 446; H. de Jager: Bijzonderheden uit de Kerkeraadsacta der hervormde gemeente te Borculo, van de jaren 1666-1721 in Gelre I, 1898, blz. 244-265.