Mengel-digten

[p. 159]

Aan Kloris, wanneer zyn e. my de voogdyschap (neffens Galathea) zyner poesy had opgedragen, om die aan syn kinderen te overhandreiken.

DE voorslag Kloris, dien gy doet,
Is wel in veelen opsigt goed;
Ook is dees Opdragt naar myn sin,
Gy hebt geen nader halsvrindin,
Het komt haar toe. Maar in der daat
Gy syt verdwaalt in onsen Staat;
En kiest Twee Herderinnen reê
Tot Voogden Mombers van uw Vee,
Ten einde uw kunst, uw vlug verstant
Nooit vallen sou in vreemde hant.
Vergeef my; 't gene gy hier segt
Dient nader van u overlegt;
Want siet de Mombers, die gy noemt,
Syn tot een andre Sex gedoemt!
Dies bid ik u; soo 't weesen kan
Stelt liever Twee Voogdessen an,

[p. 160]

 

Of Mombersen, ('t is geen verschil)

 

Ter uitvoer van uw laatsten wil.

 

Dog ik voor my, vind my te swak

 

T'aanvaarden sulk een wigtig pak,

 

Deze eer die gy my weerdig agt,

 

Is veel te groot voor ons geslagt.

 

Dog om uw vrindelyke beê

 

Niet af te slaan; soo Galathé

 

My bied de hant, sal ik voor my

 

Al 't geen ik kan tot dees Voogdy

 

Toebrengen: maar ik wens! uw hant

 

Het zelve uw kindren overplant,

 

Dat nooit dit Testament, haar kragt

 

Tot ons Voogdy wort toegebragt:

 

Dat gy, en die gy 't Boek opdraagt

 

Wort tydig van u kroost geschraagt;

 

Als mondig; en gy blyve in staat,

 

Om 't overreiken 't geen gy laat;

 

En als gy moê, selfs uit uw bloet

 

Een Jongen Fenix kweekt en voed:

 

Die ieder aan de vrugten kent,

 

Waar op de tak is inge-ent:

[p. 161]

 

Soo weet ik wis, dit Testament,

 

Van jongs sal worden ingeprent,

 

Waar in uw levens loop, uw tyt;

 

Staat afgemaalt met kunst, en vlyt;

 

God geef dat alles soo geschie!

 

Waar meede ik ook myn dienstplicht bie,

 

Soo ver ik kan, soo ver 't verstant

 

Sig uitstrekt, sie daar is myn hant.

 

 

 

ASTREA.