Een eerlijk zeemansgraf

[p. 54]

O Konakry!

O Konakry, wat was je heet;
Nog heeter dan de negerinnen,
Die gingen, glanzend van het zweet,
Heeter dan langgespeende zinnen,
O Konakry!

O Konakry, wat was je stil;
't Bleef ochtend in de breede lanen
Als was je een groote duiventil
Getimmerd onder de platanen.
O Konakry!

De zon kwam niet uit 't wolkgebied,
Een vochte schemer bleef er broeien,
Geen wind deed ritslen palm en riet
Of 't water van de vijvers vloeien.

En roerloos vlak lag de lagoen
Van zee door zwampen afgesloten,
Omringd door hard en somber groen,
Bewoond door een paar rotte booten.

De negers bleven werkeloos;
Zij zaten voor hun lage hutten
Of lagen in gevallen loof
Door den doelloozen dag te dutten.

Stierf alles dan de warmtedood?
Ik ging alleen door breede lanen;
Als rouwfloers door de eeuwen groot
Hing daar de schaduw der platanen.

[p. 55]

 

O Konakry, zoo stil en heet,

 

Wij hadden niets elkaar te geven,

 

Wie zonder hoop geen uitkomst weet,

 

Die moet maar troostloos verder leven,

 

Niet, Konakry?