Een eerlijk zeemansgraf

[p. 52]

Brief in een flesch gevonden

Hij stiet op 't rif met volle zeilen
En is met vloed weer vlot geraakt,
Maar zakte diep, er stond bij 't peilen
Drie vaam in 't ruim, hij was gekraakt.

Toen alle deckhands aan de pompen,
De schipper, daar het water steeg,
Trachtte ons ijver in te stompen.
Wij plunderden de drankkast leeg.

Hij liep op en neer over 't reddeloos wrak
Als een rat in de val; ‘wij zinken’.
Ik lag al te kooi met een flesch cognac
Mij een laatsten roes te drinken.

Ik keek door de poort: een boot stiet af
En trachtte een prauw te praaien.
Ik ging naar een eerlijk zeemansgraf,
Zij stierven aan de assegaaien.

(Gedeelte onleesbaar)

Wij zijn uit een langen roes ontwaakt.
De storm was geluwd dagen later.
We zijn op een vlot aan wal geraakt
En vonden vruchten, zoet water;

En, in een diepe koele grot,
Een aangename woning,
Wij zijn tevreden met ons lot,
Gelukkiger dan een koning.

[p. 53]

 

En lijden maar aan twee dingen gebrek

 

Waarvoor wij een pink wilden geven.

 

Wij hebben hier geen draadje shag,

 

En nog veel minder jenever.

 

 

 

Gij die deez' flesch op 't strand mocht vinden,

 

Doe in een kist wat drank en tabak

 

En stuur het met zeestroom en winden

 

Naar de overlevenden van 't wrak

 

Der Insulinde.