Davids Psalmen


101 psalm. 1. Ik neem nu voor van goddelikke dingen, Als goede gunst, en heilig recht te singen, Myn psalmsang, Heer, werdt u, die heilig zyt, Dies toegewydt.
2. Ik zal, wanneer gy my in 't ryk quamt setten, Met goed verstand, op rechte weegen letten,
[pagina 250]
Myn huis, oprecht van harten, steeds begaan. En gaade slaan.
3. Ik stelle my geen boevenstuk voor oogen, Noch val u af, tot daaden die niet doogen, Ik haat zulk doen, en alle die 't bestaan, 't Kleeft my niet aan.
4. Ik zal het hart, dat my verkeert'zal blyken, Van myn palleis wel verre leeren wyken, En toonen dat ik geene boosen ken, Noch gunstig ben.
5. Wie heimelyk syn naasten derft verfoeijen, Diens achterkiap zal my hem uit doen roeijen, Een breed grootsch hart, een oog dat hooge siet, Vermag ik niet.
6. Myn ooge zal op 's lands getrouwen letten, Om die, by my, op seetels, hoog te setten, Ik neem slechs die oprechte weegen gaan, Tot dienaars aan.
7. Wie schalkheit pleegt, zal in myn huis niet blyven, Wie leugens spreekt, zal niet by my beklyven, Ja voor myn oog zal zulk een onderdaan Niet vast bestaan.
8. Ik zal alom de goddeloose telgen, Al 's morgens vroeg, uit 's Heeren land verdelgen, Tot, uit syn stad, al wat in onrecht groeit Zy uitgeroeit.