Davids Psalmen



[pagina 61]
28 psalm. 1. O Heer, myn rots, tot wien ik vluchte, Tot u is 't dat ik roep, en suchte, Zo schyn niet doof van my geweeken, Op dat ik niet zy vergeleeken By een die in den lykkuil daalt, Zo gy voords stil na my niet taalt.
2. Verhoor myn stem, die u blyft smeeken, Terwyl ik schrei, en schier besweeken, Myn handen hef, o heilig kooning, Na d'aanspraak plaats van uwe wooning. Sleep my niet lang by 't godloos saad, En volk dat onrecht werk bestaat.
3. Die, met hun hart, vol quaade treeken, Van vreede, met hun naasten, spreeken. Maar geef hun naa hun doen, en wandel, En naa de boosheit van hun handel. Ja geef hun handwerk synen loon, Vergeld hun alles eeven schoon.
4. Om datse nooit hun harte setten
[pagina 62]
Om op des Heeren doen te letten, Noch op de wonderbaare werken Van syne handen willen merken, Zal hyse nimmer bouwen gaan, Maar af doen breeken daarse staan.
5. Den Heer zy lof, voor 't goede teeken, Dat hy myn stemme hoorde smeeken. Hy is myn kracht, en schild, in 't stryden, Myn hart vertrouwde hem, in 't lyden. Hy hielp, dies springt myn hart van vreugd, Myn sang belydt syn lof verheugt.
6. De Heer alleen versterkt de vroomen, Doet syn gesalfden heil bekoomen, En blyft syn sterkheit aller weegen. Behou uw erfvolk, geef het seegen, En wei het in uw lieflik land, Ja draag het eeuwig op uw hand.