Davids Psalmen

[p. 53]

25 psalm.

1.

'K zal, tot u, myn ziel verheffen,

Ik vertrouw op u, myn God,
Laat geen schaamte, Heer, my treffen,
Noch om my myn vyands rot
Vroolik springen, doch geen saad
Werdt beschaamt van u te wachten,
Gy beschaamt den ydlen raad
Van die trouwloos werk betrachten.

2.

Doe my, Heer, uw weegen kennen,

Leer my uwe paaden gaan,
Wil myn voeten vast gewennen
't Rechte voetpad in te slaan.
Lei my in uw waarheits spoor,
Leerme, naa uw woord, my draagen,
O myn Heilgod, geef gehoor,
Want ik wacht u, gansche daagen.

[p. 54]

3.

Denk aan uw barmhartigheeden,

En genaa my toegeseit,
Toon die, Heer, als in 't voorleeden,
Want die zyn van eeuwigheit.
Heer, gedenk niet hoe myn jeugd
Sondig viel, en af dorst wyken,
Denk om my, uit goeder deugd,
Laat my uwe goedheit blyken.

4.

God, de Heere, recht, en goedig,

Onderwyst dies, tot behoed
Van den sondaar, seer langmoedig,
Welken weg hy inslaan moet.
Hy is 't, die 't sachtmoedig saad
Recht doet gaan, om goed te pleegen,
Jaa hy leert, door wysen raad,
Al 't sachtmoedig volk syn weegen.

Pause.
5.

Alhet pad, en doen des Heeren

Isheel goed, en waar van aart,
Dien die syn verbond blyft eeren,
En wat hy getuigt bewaart.
Wil, uw goeden naam ter eer,
Al myn onrecht my vergeeven,
Alhoewel ik veeltyds, Heer,
Groote sonden heb bedreeven.

6.

Wie is nu een man met eeren,

Die in 's Heeren vreese leeft?
Dien zal hy de weegen leeren,
Die hy sich te kiesen heeft.
Syne ziel zal, ryk van goed,
In den doodnacht rust verwerven,

[p. 55]

 

Al syn saad, en al hun bloed

 

Zullen eeuwig 't aardryk erven.

7.

Die den Heer, uit liefde, vreesen,

Sien in syn verborgentheen,
Syn verbond, by hen gepreesen,
Maakt hun kennis ongemeen.
Ik sie steeds na God, den Heer,
Dien myn ooge blyft verbeiden,
Hy zal myne voeten weer
Uit der boosen netten leiden.

8.

Heere, wil u tot my wenden,

Sie myn quaal genaadig aan,
Want ik eensaam, vol ellenden,
Kan niet, sonder hulp, bestaan.
Myne hartangst strekt sich breed,
Voer my uit myn nood ontbonden,
Sie myn moeite, druk, en leed,
En vergeef my al myn sonden.

9.

Sie ook hoe myn vyands schaare,

Steeds vermeerdert, my beknelt,
Haare haat, als ik ervaare,
Is een haat van snood geweld.
Maar blyf gy myn ziels behoud,
Red my uit myn doodsgevaaren,
Dat myn hart op u betrout,
Laat my sulx geen schaamte baaren.

10.

Myn oprechtigheit van harten,

En recht uit gaan hoede my,
Want ik wacht uw hulp, met smarten,
Teegen myne weerparty.
Send, o God, uw heil, met kracht,
En verlos, eerlang verbeeden,
Israëls benaauwt geslacht,
Eens uit al haar swaarigheeden.