Verhalen uit het land der bokkenrijders en der Teuten

[p. 153]

Waarom de leeuwerik de hemel niet meer bereiken kan

Er was een tijd dat de vogels in de hemel mochten komen en zingen dat het een lust was. De kwartel riep dan vergenoegd uit: ‘Klik, klik, klik, alles is blik’, maar dat beviel de leeuwerik niet: hij maakte ruzie met de kwartel, die angstig floot: ‘Vaten met spek, vaten met spek’, want hij wilde de leeuwerik waarschuwen dat wat hij zou verbeuren als hij zo doorging met twisten, maar de leeuwerik stoorde zich daar niet aan en begon zelfs te vloeken.

Dat hoorde Sint Pieter, joeg hem weg en hield voortaan de poort voor hem gesloten.

Nog altijd probeert de leeuwerik Sint Pieter te vermurwen en met Maria Lichtmis (2 februari) als de winter nog in het land is, stijgt hij omhoog naar de hemel en men hoort hem roepen:

‘Lief Heerke, mag ich in den hemel komme;
Ik zal noets meer, noets meer vlooke, vlooke.’

maar Sint Pieter gelooft hem niet en laat hem maar zingen.

Dan wordt de leeuwerik altijd kwaad. Hij laat zich pal, loodrecht uit de lucht vallen roep woedend: ‘Duvel! Duvel! Duvel’

Dat maakt echter de zaak nog erger en hij kan nooit meer in de hemel komen.^5.

5. J. Cohen, Ned. sagen, deel II, bl. 282-284. Dit is Sinninghe, Aetiologische legenden, type 89a.

[p. 154]

De leeuwerik valt loodrecht uit de hemel...