Een nieuw sangh-boeck, iuhoudende eenighe psalmen
(1650)–J. Sent– AuteursrechtvrijOp de wijse alst begint.1.
ICk wens o weerde lief,
Dat Godt wil ons gheleden,
En ons stercken drief,
In zijne wijsheden,
En ons heylich gheloof,
Dat wy een beleden,
Word gheen Satans roof,
Maer salich betreden,
O dat was een saeck,
| |
[pagina 502]
| |
Weerdich om te sien,
Die tot ons vermaeck,
Soo ick wens mocht schien.
'T welck was te wenschen,
Dat wy ons even menschen,
Hadden en beleefden mee,
Want gheen prijs van wercken,
Hanght inde voorste percken,
Maer int eynd' of achterste,
Even daer wedders loopen,
Moet men eerst prijs loon koopen,
Anders gelt beginnen niet,
2.
Even nu dat is 't werck,
Dat ick dan wil segghen,
'T begin set gheen merck,
Maer int eynde sal't legghen,
Maer schoon men al begint,
Int midden leyt gheen winnen,
Doch geen eynd men vindt
Of men moet beginnen,
| |
[pagina 503]
| |
Dreyghers winnen niet,
Soo't by't wetten blijft,
Maer hy wint wel yet,
Die't begint en drieft,
Nu wy syn begonnen,
Wast ghe-eynd 't was ghewonnen
God die wil ons hulper syn,
En ons voort gheleyden,
Tot een vreuchdigh eyndich scheyden,
Daer men drinckt den nieuwen wijn,
En daer ons woort ghegheven,
'T waerdich zijn om te leven,
Dat ick geern ons allen gun.
3.
Want God die sal tot loon,
Van ons deughden schencken,
Sulck een vreuchden kroon,
Dat gheen hart can dencken,
Noch noyt geen ooghen sach,
| |
[pagina 504]
| |
Ten is niet te spreecken,
Die vreughden van dien dach,
Daer niets sal ontbreecken,
'T is dan't grootst't gheluck,
Voor die op't eynde siet,
Dat hy sulcken stuck,
Noyt verlossen liet,
Daer siel lief, aenhanghen,
Verdoemt oft te ontfanghen,
'T verschil is immers seer groot,
Nu wy koonent kiesen,
Ziel winnen of verliesen,
'T sy ten leven of ter doodt,
Ny wy keurent leven,
Is't eynd' goet soo ist ghegheven,
Om eeuwich by den Heer te zijn.
|
|