Een nieuw sangh-boeck, iuhoudende eenighe psalmen
(1650)–J. Sent–
Auteursrechtvrij
[pagina 339]
| |
Het vijf-en-twintighste-Liedt, Ick gingh al op een morgen al door den Aerden-hout, &c.
WIe op het vleessche zaeyet, Ga naar margenoot+
Hy die verderffenis
Weer van den vleesche maeyet,
Nae's Schrifts ghetuygenis,
Maer wie daer zaeyen
Nae den Gheest,
Die sullen daer af maeyen
Het leven soo men leest.
Wie in wellusten leven, Ga naar margenoot+
Die zijn levendigh doodt,
Maer die wellust begheven
Komen in 's levens schoot:
Maer die verkiesen
Des werelts vreught,
Die sullen dan verliesen
| |
[pagina 340]
| |
Het Hemelsche gheneught.
Ga naar margenoot+ Wie meer dees dingen achten,
Die op der aerden zijn,
Als die Hemelsche krachten,
Sy verkiesen het schijn
Voor 't ware wesen,
Een ydelheydt,
Voor't licht dat is gheresen,
Donckere duysterheydt.
Ga naar margenoot+ Wie Christus wet begheven,
En syn heylsame Leer,
En soecken weer te leven
Nae's werelts ydel eer,
Die gaen begheven
's Levens Fonteyn,
En graven daer beneven
Ga naar margenoot+Slijck-putten seer onreyn.
Wie leegheyt gaet versmaden,
Ga naar margenoot+En staet nae hoogheyts faem,
En soeckt soo op te laden
Ga naar margenoot+Een werelts hooghe naem,
| |
[pagina 341]
| |
't Schijnt wat te schijnen, Ga naar margenoot+
Maer laes, wat ist,
Men siet het haest verdwijnen,
Ghelijck een roock of mist.
Daerom laet ons niet wercken Ga naar margenoot+
Spijse die haest verdrijft,
Maer wel tot ons verstercken,
Spijse die overblijft,
In't eeuwighe leven,
Soo Christus seydt,
Volstrecken so met beven
Ons zielen saligheyt.
O vrienden die Godt minnen, Ga naar margenoot+
En lust hebt aen syn woort
Laet ons doch soecken binnen
Te gaen door d' enghe poort:
Volghen ons Heere,
Op't smalle padt,
Die brenght ons dan soo veere,
Tot in de Hemelsche stadt.
| |
[pagina 342]
| |
Prince.
Princelijck Godt verkoren,
Wilt altijdt by ons zijn,
Maeckt ons recht nieu herboren
In waerheyt, niet in schijn,
Op dat wy komen,
Door u ghenaed',
Hier nae by alle vromen,
Daer't nimmermeer vergaet.
|
|