Een nieuw sangh-boeck, iuhoudende eenighe psalmen
(1650)–J. Sent–
Auteursrechtvrij
[pagina 106]
| |
Op de wijse: Ick hebbe den tijdt ghesien.
Ga naar margenoot+DEn ouden Abraham
Van synen knecht getrouwe
Eedt en belofte nam,
End' hy verbandt hem nouwe,
Te halen een Huysvrouwe
Voor synen Soon Isaack,
In syns Vaders landouwe
En maegschap, hy besprack.
2. Hy en mocht nemen gheene
Dochter der Cananijten,
Noch synen Soon certeene
Buyten des Landts limijten,
Dus om den Eedt te quijten,
Vyt t' Landtschap Canaan saen
Track hy met syn subdijten,
Met thien Kemels ghelaen.
| |
[pagina 107]
| |
3. Aldus soo reysd' hy na
Een Landt, hier indien daghen
Mesopotania,
Onder syns Heeren maghen,
Daer moest hy, na t' ghewaghen
Een Wijf gaen halen, siet,
Hy vant, sonder vertraghen,
Een stadt die Nahor hiet.
4. Daer bleef hy voor de stadt Ga naar margenoot+
By een Fonteyne staende,
Tot Godt den Heer hy badt,
Een Maghet quam daer gaende
Om water hy vermaende,
Dat sy hem wilde daer
Synen dorst syn verslaende,
Doe sprack die Maeght eerbaer.
5. Drinckt mijnen Heere goedt,
Ick wil nae dit beslaven,
Met water overvloet
Al u Kemelen laven,
De Maecht die sacht men draven
| |
[pagina 108]
| |
Nae die Fonteyne snel,
De Kemelen begaven
Met water ginck sy wel.
6. Verwondert was den man
Aensiende Godts ghehinghen,
Nam een gulden ghespan,
Daer toe twee arm-ringhen,
En schanck haer dese dingen,
Vraghende op dat pas,
Om syn boodtschap volbringhen,
Wiens dochter dat sy was.
7. Sy hevet hem vertelt,
Oock sprack sy goedertieren
Dat hy wel onghequelt
Met syn lastbare Dieren
Soude moghen logieren
In haer Vaders huys, want
Stroo van alle manieren
Was daer seer abundant.
8. Hy danckte met ootmoet
Godt, syns Heeren behoeder,
| |
[pagina 109]
| |
Die hem de reyse goet
Hadde ghemaeckt voorspoeder,
Al tot syns Heeren broeder,
Die deerne liep dit al
Int huys van hare moeder
Vertellen groot en smal:
9. Rebecca hiet de Maeght,
Laban haer broeder hoorde
Al wat sy heeft ghewaeght,
En tot den man sy spoorde,
Met vriendelijcken woorde:
Ghebenedijden ghy,
Comt binnen met accoorde,
Seer lieffelijck sprack hy.
10. Int huys bracht hy alsoo
Den man nae jonstich groeten,
Gaf den Kemelen stroo,
Water tot des mans voeten,
Om den hongher te boeten
Stelde hy spijse, maer
Den man, om syn versoeten,
| |
[pagina 110]
| |
Wilde niet eten daer.
Ga naar margenoot+ 11. Of hy en hadde eerst
Verworven al syn saken,
Die ginck hy minst en meest
Vertonen met der spraken
End' hen-lieden wijs maken,
Hoe Abraham hem sandt,
Waerom met vuerigh haken
Dat hy daer quam int landt.
12. Godt heeft ghebenedijt
Mijnen Heere ten rechten,
Zijn beesten strecken wijdt,
Silver end' goud by vrechten
Heeft hy, maerten en knechten,
En seer bedaeght hy leeft,
Den Godtvresende slechten
Maer eenen soon en heeft.
Ga naar margenoot+ 13. Dien Sara heeft ghebaert
Hem in syn oude daghen,
Dien heeft hy ongespaert
Al syn goedt op gaen draghen,
| |
[pagina 111]
| |
By Eedt moest ick ghewaghe"
Te halen een Wijf goedt
Vyt syn gheslacht en maghen
Voor synen sone vroedt.
14. Ick sprack, Is sy met my
Te comen niet gheneghen,
Van mijnen Eedt, sprack hy,
Sult ghy dan syn ontsleghen,
De Heer sal u beweghen
Met synen Enghel wel:
Maer segghen zy daer teghen,
Vry zijt ghy vant bevel.
15. Aldus soo quam ick tot
Die Fonteyne als heden,
En tot Abrahams Godt
Heb ick aldus ghebeden,
Siet ick stae hier beneden,
Wanneer om water claer
Ter Fonteynen ghetreden
Hier comt een Maeght eerbaer.
16. End' eyssche eenen dronck
| |
[pagina 112]
| |
Waters uyt hare kruycke,
En dat sy my dat schonck,
En daer toe noch ontluycke,
Ick wil, nae den ghebruycket,
De Kemelen seer saen
Wateren by den buycke,
Al haren dorst verslaen.
17. Die sulck jonstich bedrijf
Bewijset, uytghelesen
Laet dat, o Heer, het Wijf
Van mijns Heeren soon wesen,
Rebecca quam midts desen
Ter Fonteynen ghegaen,
Op haer schouders gheresen
Met een kruycke ghelaen.
18. Om drincken ick haer badt
Van haer schouders ghegheven
Heeft sy haer kruycke vat,
Ick dranck, end' daer beneven
Sprack sy, ick wil oock gheven
Vwe Kemelen dranck,
| |
[pagina 113]
| |
De Maeght jonstigh gedreven
Dede soo met den ganck.
19. Al sonder veel ghequels
Sy haer selven verclaerde,
De Dochter Bethuels,
Nahors soon, die hem baerde,
Milcha, als doe ter Aerde
Ick Godt danckte van dien,
Die my, als d' onbeswaerde,
Goe reys heeft doen gheschien.
30. Dat ick een Wijf playsant,
De Dochter van mijns Heeren
Broeder voor Isaack vandt,
Dus wilt ghy nu vermeeren
De trouw, ende vereeren
Mijnen Heere vailliant.
Spreeckt, soo mach ick my keeren
Ter recht oft slincker handt.
21. Als dit aldus de man
Vertelt hadde, soo seyden
Bethuel en Laban
| |
[pagina 114]
| |
Dit is van Godts bereyden,
Wy en connent niet scheyden,
Siet daer Rebecca vry
Wiltse tot Isaack leyden,
Dat sy syn vrouwe sy.
22. Den Knecht heeft God bedanct
Hoorende gheen krackeelen,
End' hy heeft uytghelangt
Gout, en silver juweelen,
Om Rebecca te deelen
De Moeder van de Bruyt,
En Broeders by parceelen
Gaf hy kostelijck cruyt.
23. Met syn mannen eerlanck
At en dranck hy ter plecken,
S' morghens sprack hy van ganck
Maer door jonstigh verwecken,
Sy thien daghen vertrecken
De reyse wilde wel,
Maer den knecht sonder gecken
Wilde wederom snel.
| |
[pagina 115]
| |
24. Zy vraeghden Rebecca
Of zy wel wilde mede,
De Maeght antwoorde, ja:
Dus lieten sy met vrede
Haer suster uyt der stede
Trecken, sonder misbaer,
En nae die oude zede
Ghebenedijden haer.
25. Aldus Rebecca tradt Ga naar margenoot+
Met deernen die haer dienden,
Op den Kemel zy sat,
End' zy verliet haer vrienden,
Isaack den wel gheingienden
Die quam van die Fonteyn Ga naar margenoot+
Des levenden end' sienden,
Daer in die velden pleyn.
26. Om syn ghebedt te doen,
Aen den avont vol vromen
Was hy ghegaen seer coen,
Kemelen sach hy comen,
Rebecca heeft vernomen
| |
[pagina 116]
| |
Aen den knecht wie dat het was,
Sy daelde met verschromen
Eerst van den Kemel ras.
27. Haren mantel sy nam,
End' sy heeft haer bewonnen,
Den knecht van Abraham
Ginckt Isaac al verconden,
Daer hy om was ghesonden,
Was wel gheluckt met spoet,
Isaac ten selven stonden
Ontfinck Rebecca soet.
28. In die hutte Sara
Sijns Moeders, haer bewegen
Ginck, hy, sy is daer nae
Sijn huys-vrouwe bedegen,
Hy heeftse lief ghecreghen,
En van syns Moeders doot
Wert synen druck verslegen
Al door het wijf minjoot.
29. Dit houwelijck eersaem
Was beschickt van den Heere,
| |
[pagina 117]
| |
Leden van syn lichaem,
Voeght u al nae syn leere,
Niemant daer van en keere
Te rade vleesch en bloet,
Doet synen Naem ter eere
Al't gheene dat ghy doet.
Een is noodigh |
|