Een nieuw sangh-boeck, iuhoudende eenighe psalmen

Den 95. Psalm.

COmt laet ons blijd' zijn inden Heer:
End met sangh verbreyden syn eer,
Hy is ons troost end' Heyl alleyne.
Laet ons met dancksegginghe gaen,
Voor syn aengesicht ende voortaen,
Hem singhen met vreucht Psalmen reyne.

2. Want hy een groot Godt is geacht,

Een Coninck van veel grooter macht,

[p. 26]

 

Dan die Goden zijn: want eerdtrijcke,

 

Heeft hy in zijn hant, welcx vrucht al,

 

Hem toebehoort, die berch end' dal,

 

Steedts voort-bringhen beyde ghelijcke.

 

3. Die Zee hem alleyne toe-behoort,

 

Hy heeft die ghemaeckt door zijn woort,

 

Ende schiep oock 't eertrijck bequame,

 

Comt laet ons al te saem met demoet,

 

Vallen voor onsen Godt te voet,

 

Hy heeft ons gheschapen al t' same.

 

4. Hy is een Godt die ons behoet,

 

Wy zijn 't volck end' die schapen goet,

 

Die van hem wel gheweydet werden,

 

Hoort ghy heden zijn stemme claer,

 

Wilt doch uwe herten so gaer

 

Niet, verstocken noch oock verherden.

 

5. Soo tot Massa ende Meriba,

 

Vwe Vader voor ende na,

 

Inde woestijne te doen plaghen:

 

Sy terchden my met herten quaet,

 

Ende beproefden vroech end' spaet,

[p. 27]

 

Al mijn wercken die sy daer saghen.

 

6. Daer ick veertich jaren eenpaer,

 

Met hen veel arbeyts had voorwaer,

 

die claechde ick aldus onversweghen:

 

Dit volck is gantsch sonder verstant,

 

Van herten gaer dwalende: want

 

Sy sullen niet leeren mijn weghen.

 

7. Dies als ick hem van werd versmaet,

 

Ick was toornich door sulck een daet,

 

Ende heb in mijn gramschap ghesworen,

 

Dat dit boos ende verkeert gheslacht,

 

Nemmermeer soude zijn ghebracht,

 

Ter ruste mijner uytvercooren.