Een nieuw sangh-boeck, iuhoudende eenighe psalmen

[p. 1]

Den 1. Psalm Davids.

DIe niet en gaet inder Godloosen raet,
Die op den wech der sondaren niet staet
En niet en sit by den spotters onreyne
Maer dach en nacht heeft in Godts Wet alleyne,
Al zijnen lust, ja spreeckt daer van eenpaer
Die Mensch is wel ghelucksalich voorwaer.

2. Hy sal ghelijck zijn eenen schoonen Boom,

Gheplant by eenen klaren Water-stroom,
Die zijn vruchten geeft in bequame tijden.
Van welcken gheen drooghe blat valt besyden,
So sal de mensche salich zijn bekent,
Met al syn doen tot welcken hy hem went.

3. Maer soo en ist met den Godtloosen niet

Die als caf verstroyt werden daerment siet
'twelc vanden wint hier en daer wert gedreven

[p. 2]

 

So sullen sy in Godts gherichte beven

 

End' niet bestaen: maer haest vergaen beschaemt,

 

Met den vromen werden sy niet ghenaemt.

 

4. Godt kendt den wech end' der vromen ghemoet

 

Hy draecht sorghe voor hem end' voor haer goet,

 

Dies sullen sy wel ghelucksalich wesen,

 

Maer nademael dat onse Godt ghepresen,

 

Op der Godloosen weghen niet en acht,

 

Sy end' haer doen werden tot niet ghebracht.