Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

X

Ende ic sach enen anderen starken enghel neder comen van den hemel, behanghen mit enen wolken, ende een reghenboghe op sijn hovet ende sijn aensicht was als een sonne ende sijn voete recht als een columpne des vueres, ende hi hadde in sijn hant enen openen boec ende hi settede sinen rechteren voet op die zee ende den luchteren op die eerde, ende hi riep mit groter stemmen, recht als wanneer een lewe brisschet, ende doe hi gheropen hadde, worden die zeven donreslaghe sprekende haer stemmen.

Ende doe die zeven donreslaghe haer stemmen ghesproken hadden, solde icket scriven, ende ic hoerde een stemme van den hemel sprekende: En wil die teykene die de zeven donreslaghe ghesproken hebben, niet scriven.

Ende die enghel die ic sach staende op die zee ende op die eerde, hief sijn hande op totten hemel ende hi swoer bi den ghenen die in ewen toe ewen levende is, die den hemel ende die dinghe die daer in sijn, ende eerde ende die dinghe die daer in sijn, [ende die see ende die dinghen die daer in sijn] ghescapen heeft, dat voertmeer gheen tijt [wesen en sal,] mer in den daghen der stemmen des zevenden enghels, als hi mitter ba\zunen

[fol. 169r]

sal beginnen to blasen, dan sal die verborghentheyt Godes vervollet waerden, alsoe als hi ghekondighet heeft overmids den propheten, sinen knechten.

Ende anderwerve hoerde ic een stemme van den hemel sprekende mit my ende segghende: Ganc ende nim dat op gheloken boec van der hant des enghels die op die zee ende op die eerde staet. Ende ic ghinc heen totten enghel ende seyde hem, dat hi my den boec gave. Ende hi seyde my: Nim den boec ende verslindene ende hi sal dinen buec doen verbitteren, mer in dinen monde sal hi suet wesen alse honich. Ende doe icken verswolghen hadde, is mijn buec verbittert. Ende hi seyde my: Dy behoert anderwerve den Joden ende den heydenen ende den tonghen ende veel coninghen te prophetiren.