Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

VI

Ende doe sach ic dattet lam een van den zeven zeghelen op ghedaen hadde, doe hoerdic een van den vier dieren sprekende recht als een stemme des donreslaghes: Com ende sich! Ende ic sach ende sich, een wit peert ende die daer op sat, hadde enen boghe ende hem is ene crone ghegeven, ende hi ghinc uyt verwinnende, op dat hy verwonne.

Ende doe hy den anderen zeghel opghedaen hadde, hoerdic dat ander dier zegghende: Com ende sich! Ende een ander roet peert ghinc uyt ende hem is ghegeven, die daer op sat, dat hy den vrede van der eerde solde nemen ende si malcander onderlinghe solden verslaen, ende hem is ghegeven een groet sweert.

Ende doe hi den vierden zeghel op ghedaen hadde, hoerdic dat derde dier zegghende: Com ende sich! Ende sich, een zwart peert, ende die daer oppe sat, hadde ene waghescale in sijn hant. Ende ic hoerde recht als een stemme in den middel der vier diere sprekende: Een dubbel mate terwen om enen penninc ende iii dubbel mate ghersten om enen penninch, ende wijn ende olye en salstu niet quessen.

[fol. 166r]

|ind>| Ende doe hy den vierden zeghel op ghedaen hadde, hoerdic die stemme des vierden diers, segghende: Com ende sich! Ende sich, een vael peert ende die doet was sijn name, die daer oppe sat, ende die helle volghede hem nae. Ende hem is macht ghegheven over die vier deelen der eerden te verslane mitten sweerde, mit honghere ende mit beesten der eerden.

Ende doe hi den vijften zeghel op ghedaen hadde, sach ic onder den altaer die zielen der gheenre die verslaghen waren om dat woert Godes ende om tghetughe dat si hadden, ende si riepen mit luder stemmen ende seyden: Here heylich ende warachtich, hoe langhe salt duren, dattu niet en ordelste ende wreecste onse bloet van den ghenen die inder eerden wonen? Ende hem sijn eenvoldighe witte stolen ghegheven, ende hem is toe ghesproken, dat si rusten solden noch een cleyne tijt, thent dat ghetal haere mede knechte ende haerre brueders ve[r]vullet worde, die noch verslaghen sullen waerden als si.

Ende ic sach, doe hi den sesten seghel op ghedaen hadde, ende sich, een groet eertbevinghe is ghesciet, ende die sonne is swart gheworden als een haren sac ende al die mane is gheworden recht als bloet. Ende die sterren vielen van den hemel opter eerden, alsoe die vigheboem sijn ijrste vruchten of werpet alsi van enen groten winde beweghet wort. Ende die hemel ghinc en wech als een toe ghevoelden boec ende alle berghe ende eylande sijn van haren steden beweghet. Ende die coninghen ende princen der eerden ende vorsten ende rike ende starke ende alle knechte ende vrie verbergheden hem in spelunken ende in scoren der ber\ghe,

[fol. 166v]

ende den berghen ende den stenen segghen si: Vallet op ons ende berghet ons van den aensicht des gheens die opten throne sit, ende vander gramscap des lams, want die grote dach des thoernes der ongherechtigher is ghecomen ende wie sal mogen staen?