Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

II

Ende scrijf den enghel der kerken van Ephesi:

Dit seyt hi, die de seven sterren in sijn rechterhant hoelt, die daer wandert in die middel der seven guldene candalaren: Ic weet dine werke ende dinen arbeyt ende dijn lijdsamheyt ende dattu die quade niet liden en mogheste, ende du hebste die ghene gheprovet, die segghen, dat sie selve apostelen sijn, ende niet en sijn, ende du hebstese loghenachtich ghevonden, ende du hebste verduldicheyt, ende om mynen name hebstu gheleden ende du en ontbliveste niet. Mer ic hebbe een lut[t]el jeghens dy, dattu dine ijrste mynne ghelaten hebste. Ghedenc daer om, waer uyt du ghevallen biste ende doe penitencie ende doe die ijrste werke. Ende doestuut niet, ic come dy haestelic ende sal dinen candelaer van sijnre stede of doen, het en si dattu penitencie doeste. Mer die doghede hebstu, dattu hateste der Nycolaiten werke, die ic oec ghehatet hebbe.

Die oren hevet te horen, die hore, wat die gheest den kerken sprect.

Den verwinnenden sal ic teten gheven van den holte des levens, dat in den paradise mijns Gods is.

Ende scrijf den enghel der kerken van Smirine:

Dat seghet die ijrste ende die leste, die doet was ende levet: Ic weet dinen druc ende dijn armode, mer du biste rike ende werste gheblasphemijrt van den ghenen die segghen, dat si Joden sijn ende en sijn niet, mer si sijn een sinagoge des viants. En ontsich dy niet van dien dinghen die du liden salste. Sie, die viant salre sulc van ju in den kerker senden, op dat ghi gheprovet waert, ende ghi sult tien daghe tribulacie hebben. Wes ghetrouwe al totter doet, ende ic sal dy gheven die crone des levens.

Die oren heeft toe horen, die hore, wat die gheest den kerken seyt.

Die verwinnet, en sal vander ander doet niet ghequetset waerden.

Ende scrijf den enghel der kerken van Pergami:

Dit seyt hi, diet tsweert van beyden ziden ghescarpet hevet: Ic weet, waer du woenste, daer des viants setel is, ende du hoeltste mynen name

[fol. 163v]

ende en hebste mijn ghelove niet versaket, ende in mynen daghen was mijn ghetrouwe ghetughe Antipas, die by ju versleghen was, daer die viant woent, dien bistu ghelijc. Mer ic hebbe een luttel thegens di, want du hebstese daer, die Balaams leringhe hoelden, die Balach leerde scandaliziringhe voer die kinder van Israel te legghen als te eten van der afgode offerhande ende oncuysheyt te doen. Alsoe hebstu oec der Nycolayten leringhe ghehouden, die ic ghehatet hebbe. Doe des ghelijc penitencie. Doestuut niet, ic sal dy haestelic comen ende ic sal mit hem vechten in den sweerde mijns mondes.

Die oren hevet toe horen, die hore, wat die gheest den kerken seyt.

Den verwinnenden sal ic verborghen hemels broet gheven ende sal hem gheven een blenckende steenkijn ende op dezen steenken ghescreven enen nyen name, die nieman en kennet dan diene ontfanghet.

Ende scrijf den enghel der kerken van Thyatire:

Dit seyt die sone Godes, die de oghen hevet als een vlamme des vueres ende die voete ghelijc den heet ghegloeyden spisen: Ic hebbe dine werke ghekennet ende tghelove ende die mynne ende dinen dienst ende dine lijdsamheyt ende dine werke, die leste meer dan die ijrste. Mer ic hebbe een luttel jeghens dy, want du dat wijf Ghezabel die seyt, dat sie ene prophetisse is, ghehenghet hebste myne knechte te leren ende toe verleyden ende oncuysheyt te doen ende toe eten van dien datten afgoden gheoffert is. Ende ic gaf hoer die tijt, dat si penitencie solde doen, ende si en wil van haerre oncuysheyt niet berouwen. Siet, ic sendese te bedde ende alle, die oncuysheyt mit haer driven, sullen in groter tribulacien wesen, het en si dat si penitencie sullen doen van haren werken. Ende haer kinder sal ic verslaen in der doet ende alle die kerken sullen weten dat ic bin ondersokende die lendene ende die

herten, ende ic sal enen yegheliken [gheven] na sinen werken. Ic segghe ju anderen, die tot Thyatire sijn: Soe wie dese leringhe niet en hevet ende die des viants hoverdie niet en prisen, als segghen: Ic en sal anders ghenen last op ju senden, nochtan hoeldet dat ghi hebbet thent ic come.

Ende die verwinnet ende sijn werken behodet hevet tot in den eynde, dien sal ic moghentheyt gheven over die heydene ende hi sal se regiren in een yseren roede ende sie sullen toe broken waerden als een eerden vat, alsoe ic oec van mynen vader ontfanghen hebbe, ende sal hem

[fol. 164r]

gheven ene morghen sterre.

Die oren hevet te horen, die hore, wat die gheest den kerken seyt.