vanden. Ende doe hy enen van sinen bruederen onrecht sach liden, wrac hine ende dede wrake den ghenen diet onrecht gheleden hadden ende sloech den man van Egipten doet. Hy vermoedede, dattet sine bruedere verstonden, dat God overmids sijnre hant hem luden salicheyt soude gheven, ende si en verstondens niet. Des anderen daghes was
hy daer by die [daer] keven ende versoendese in vreden ende seyde: Ghy manne, ghy syt brueders, waer om quetse ghy malcander? Mer die sinen naesten onrecht dede, die versmaden en[de] seyde: Wie hevet di tenen prince ende tenen rechter over ons gheset? Wilstu my oec verslaen, alstu ghisteren den man van Egipten verslogheste? Doe vloe hy in desen woerde ende is een toecomelinc gheworden in den lande van Madian, daer [hi] twe sonen wan.
Ende doe die viertich jare vervullet waren, openbaerde hem in der woestinen des berghes van Sina een enghel in den vuere der vlammen des doernen bussches, ende Moyses sacht ende verwonderde datter ghesien was, ende doe hy daer naere quam, dat hijt merken solde, ghesciede een steme des Heren tot hem ende seyde: Ic bin juwer vadere God, Abrahams God ende Ysaacs God ende Jacobs God. Moyses verbeefde ende en dorstes niet merken. Doe seyde die Heer tot hem: Doch of dat ghescoyte dijnre voete, want die stede, daer du in staeste, is hillich lant. Al siende heb ic die ghezelinghe mijns volcs ghesien, dat in Egipten is, ende haer versuchten heb ic ghehoert ende ic bin neder ghedaelt hem luden te verlossen, ende nu, com, ic sal dy in Egipten senden.
Desen Moysen, dien sy versaecten ende seyden: Wie heefti to enen prince ende to enen rechter over ons gheset? desen hevet God tot enen prince ende tot enen verlosser ghesendet mitter hant des enghels die in den doernen busch verscheen. Dese leydese vyt ende dede wondere ende teyken in den lande van Egipten ende in den roden mere ende viertich jaer lanc in der woestinen. Dit is die Moyses, die den kinderen van Israel seyde: God sal ju vyt juwen bruederen een propheet verwecken; dien suel ghy horen alse my. Dit is hy, die inder kerken was inder woestinen mit den enghel, die hem in den berghe van Sina toe sprac, ende mit onsen vaders, die de woerde des levens onfinc ons te gheven, wien dat onse vaders niet ghehoersam en wolden wesen, mer si verworpen ende sijn omme ghekeert mit haren herten in Egipten ende seyden tot Aaron: Maec ons gode, die ons voer gaen, want dese Moyses, die ons vyt Egipten leydede, en wete wy niet, wat hem ghesciet is. Ende in dien daghen makeden si een calf ende offerden dien afgode offerhande ende verbliden in den werken haere hande. Mer God keerdet ende henghedet, dat sy overghelevert worden te dienen der ridders[c]ap des hemels, als inder propheten boec ghescreven is: Ghy huse van Israel, heb ghy my offerhande gheoffert, viertich jaer lanc in der woestinen? Ghy ontfinghet Molochs tabernakel ende [die] sterre Repham juwes gods ende die figuren der beelden, die ghy makeden hem te aenbeden. Ende ic sal ju over vueren in Babilonien.
Mit onsen vaderen in der woestinen was dat tabernakel des ghetughes, alst hem God gheordinijrt hadde, sprekende