Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

X

Voerwaer, voerwaer

[fol. 58r]

segghe ic u: Die niet in die scaeps coye in en gaet doer die dore, mer van andersides op climmet, die is een dief ende een moerdenaer, mer die ingaet duer die dore, die is een heerde der scapen. Desen doet die dore wechter op ende die scape horen sijn stemme, ende sijn eyghen scape roepet hi elc binamen ende leytse uut. Ende wanneer hi sijn eyghen scape uut ghelaten hevet, gaet hi voer hem ende die scape volghen hem, want si kennen sijn stemme. Enen vremden en volghen si niet, mer si vlien van hem, want si en hebben der vremder stemmen niet ghekeent.

Die ghelijckenis seyde hem Ihesus, mer sien keende niet, wat hi hem seyde.

Daer um seyde hem Ihesus anderwerf: Voerwaer, voerwaer segic u, dat ic die dore bin vanden scapen. Hoe voele datter ghecomen is, alle sijn si dieve ende moerdenaers, mer die scape en hebbense niet ghehoert. Ic bin die dore. Soe wie doer mi ingaet, die sal behouden wesen ende hi sal ingaen ende uutgaen ende weyde vinden. Die dief en coemt niet dan um te stelen ende te doden ende um te verderven; ic bin ghecomen um dat si leven hadden ende overvloyelic hadden.

Ic bin een guet heerde. Een guet heerde settet sijn ziel voer sijn scape, een huerlinc ende die die heerde niet en is, wies die scape sijn eyghen niet en sijn, die siet den wolf comen ende laet die scape ende vliet ende die wolf grijpt ende verstroyet die scape. Een huerlinc vliet, want hi een huerlinc is ende tot hem en hoert vanden scapen niet. Ic bin een guet heerde ende ic keenne die mine ende die mijn keennen mi, ghelijc als mi die vader ghekeent hevet ende ic keenne den vader, ende mijn ziel sette ic voer mijn scape. Ende ander scape heb ic, die van deser coyen niet en sijn, ende die moet ic hier toe brenghen ende si sollen mine stemme horen, ende het sal werden een coye ende een heerde. Daer um minnet mi die vader, want ic mijn ziele [sette] ende icse weder nemen sal. Niement en neemse van mi, mer ic setse van mi selven. Ic heb macht, hoer te setten ende ic heb macht, haer weder te nemen, dat ghebot heb ic van minen vader ontfanghen.

Um dese woerde wart noch anderwerf een twistinghe onder den Joden. Ende voel van hem luden spraken: Hi heeft den viant ende hi raset, waerom hoerdi hem? Sommich ander seyden: Dit en sijn gheen woerde eens menschen die den viant hevet. Mach die viant der blijnder lude oghen op doen?

Het waren feestdaghe te Iherusalem vander tempel wienghe, ende het was winter ende Ihesus wanderde inden tempel in Salomons halle. Doe umringheden hem die Joden ende seyden: Hoe langhe saltu onse ziele verhanghen? Bistu Cristus, soe sech ons apenbaerlic. Ihesus antworde: Ic segghet u ende ghi en gheloves niet. Die werke, die ic doe in mijns vaders name, die gheven tghetuuch van mi, mer ghi en ghelovet mi niet, want ghien sijt van minen scapen niet. Mijn scape horen mijn stemme ende ic kense ende si volghen mi, ende ic gheve hem ewich leven ende si en sollen niet inder ewicheyt verloren bliven ende niement en salse gripen uut mijnre hant. Dat mi mijn vader ghegheven hevet, is meer dan al dat ander ende niement en macht gripen uut mijns vaders hant. Ic ende die vader sijn een.

Doe brochten die Joden steen um hem te stenen. Ihesus antworde hem: Vole gueder werken heb ic u ghetoent van minen vader, um wellic werc van dien steendi mi? Die Joden antworden hem: Vanden gueden werken en stenen wij di niet, mer vander blasphemien ende wantu, die een mensche biste, maecste die selven God. Ihesus antworde hem: En eest niet ghescreven in uwer ee:

[fol. 58v]

dat ic seyde ghi sijt gode? Of hi die gode hiet, daer dat wort Godes toe ghesproken wort, ende die scrijft niet ghebroken en mach werden, dien die vader gheheylicht hevet ende gheseynt in die werlt, ghi segghet: Du sprecst blasphemie, want ic die zone Godes bin? Doe ic mijns vaders werke niet, en ghelovet mi niet, ende eest dat icse doe ende ghi mi niet gheloven en wilt, ghelovet den werken, op dat ghi keennet ende ghelovet dat die vader in mi is ende ic inden vader.

Doe sochten si hem um te vanghen, ende hi ghinc uut van horen handen.

Ende hi ghinc weder over die Jordane in die stede, daer Johannes irste doepende was, ende daer bleef hi. Ende voel quamer tot hem ende seyden dat Johannes gheen teykene ghedaen en hadde, ende al dat Johannes gheseghet hadde daer af, was waer. Ende voel gheloefder in hem.