ende die voghele des hemels atent. Ende sommich viel opten steen, ende doet opghegaen was, verdorde dat, want het en hadde gheen vochticheyt. Ende sommich viel onder die doerne ende die doerne wiessen mede op ende verdructen dat. Ende sommich viel in een guet lant, ende het wies op ende brochte hondertvoudighe vrucht. Doe hi dit seyde, riep hi: Die oren hevet te horen, die hoer.
Sine jongheren vragheden hem, welc dese parabole waer. Hi seyde hem: Ju is ghegheven te kennen die verborghentheyt des riken Gods, mar den anderen in parabolen, op dat die siende niet en sien ende diet horen niet en verstaen. Dit is die parabole: Dat saet is dat woert Gods. Mer die biden weghe sijn, dat sijn si, diet horen. Daer nae comet die viant ende doet af van horen herten dat woert, op dat si niet en gheloven ende behouden werden. Mer die opten steen, die horent ende mit vrouden ontfanghen si dat woert, ende dese en hebben gheen wortelen, want tot eenre tijt gheloven si ende inder tijt der becaringhen gaen si daer af. Mer dat inden doerne viel, dat sijn sie diet hoerden, ende van sorchvoldicheyden ende rijcdom ende weelden des levens gaen se ende verworghen dat ende en brenghen gheen vrucht. Mer dat in die goede eerde viel, dat sijn dese, die in eenre goeder ende alre bester herten dat woert horen ende brenghen vrucht in ghelatenheyden.
Niement die een lanterne ontsteket, bedect se mit ene vate of setse onder een beedde, mer hi setse op ten candelaer, op dat die ghene die in gaen, dat licht sien. Daer en is niet heymelics, dat niet gheapenbaert en sal werden, noch niet verborghens, dat niet bekent en sal werden ende int apenbaer comen. Hier om siet, hoe ghi hoert. Want wie datter hevet, hem sal ghegheven werden, ende soe wie dat daer niet en hevet, dat hi oec waent hebben, dat sal van hem af ghenomen werden.
Doe quamen sijn moeder ende sijn broedere ende en mochten niet tot hem comen um der scaren wille. Ende hem was gheboetscapt: Dijn moeder ende dijn brueders staen buten ende willen di sien. Hi antworde ende seyde tot hem: Dit is mijn moeder ende dat sijn mine brueders, die dat woert horen ende doen.
Het ghesciede op een der daghen, dat hi clam in een sceepkin, ende hi seyde tot sinen jongheren: Laet ons overvaren over die zee, ende si clommen in. Doe si vaste voeren, wart hi ontslaepe ende het quam neder in die zee een storm van wijnde ende het wart vervult ende si bestonden te bederven. Doe quamen sij ende wectene ende seyden: Ghebieder, wij bederven. Hi stont op ende berispede den wijnt ende die tempeeste des waters, ende het hielt op ende het wart al alstille. Doe seyde hi tot hem: Waer is u ghelove? Si vreesden ende hem verwonderde ende si spraken onderlinghe: Wie waendi, dat dit is? Want hi ghebiedt den wijnde ende den meer ende si sijn hem ghehoersam.
Si voeren over totten rike der Gerasenen, dat recht jeghens Galileen is. Ende doe hi uut ghegaen was opt lant, ghemoeten hem een man, die den viant hadde voel tijts ghehadt ende en hadde gheen cleder aen noch en bleef inden huse niet, mer inden graven. Dese, doe hi Ihesum sach, viel hi voer hem neder ende riep mit groter steemmen ende seyde: Ihesu, des alren oversten Godes soen, wat is des di ende mi? Ic bidde di, dattu mi niet en quelste. Hij gheboet den onreynen gheest, dat hi uut ghinghe van dien mensche. Voel tijts hadde hien aen ghegrepen, ende hi was ghebonden mit ketenen ende mit boyen bewaert, ende hi te brac die bande ende wart gheleyt vanden viande inder woestinen. Ihesus vraghede hem ende seyde: Wat is dijn name? Ende hi seyde: Legio, want daer waren voele viande in hem ghegaen. Ende si baden hem, dat hi hem niet en gheboede, dat si in dat afgront yet ghinghen. Daer was een cudde van voel vercken inden berch wey\dende,