Logo DBNL
Uitvindingen der liefde Godts (1763)

Uitvindingen der liefde Godts

(1763)–Henricus Schynckele–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende


illustratie

 
Dat u Godts Liefde niet weerhiel:
 
Gy zonk te grond, ô kranke ziel!

XI. Voorstellinge

De Liefde Godts maekt den mensch bereid voor het toekoomende.

Ach! hoe verre ziet hy, die waerlyk mint! Wat voorzorge draegt hy voor den Beminden! Den Bruidegom der gezangen nood syne Bruid, om het vermaek te hebben, van den bloeienden wijngaert te bezigtigen; maer hy is te vooren bezorgt

geweest, dat men zoude vangen a de kleene voskens, die de wyngaerden verwoesten... De liefde Godts werkt uit, dat de ziele der menschen na het beeld, en gelykenisse Godts geschapen zoude zyn; maer op dat zig den mensch niet verhooveerdige, om de trefflykheit van syne ziele, wordt dat goddelyk Pronk-juweel in 't slyk gezet. 'T Is den behoed-middel tegen den hoogmoed. De Liefde Godts beminde de Israëliten, om dat Godt hun bezonderlyk lief koosde. Sy voorzag, dat den trotzen Aman hun wilde te niet doen. Wat doet Sy? Sy maekt, dat de verjaegde Esther b uitsteekende fraei zy, en door ongeloovelyke schoonheit zo bevallig, en lief in de oogen des Konings, dat hy haer de ryks-kroon op het hoofd stelle, haer het huis van Aman vereere, en dien boosaerdigen aen eene galg doe ophangen, om dat hy de handen hadde durven slaen aen de Jooden..... Hoe innerlyk was de Liefde Godts niet geraekt met rouw des herte, wanneer Adam haer uit syne ziele bandde, met het gebod des Heeren schandelyk te overtreden! Evenwel Sy konde niet afleggen den aert, die haer eigen is,

van den zondaer hulpmiddels tot syn zaligheit te bezorgen... Op den na-middag zelfs van dien dag, dat Adam gezondigt hadde, en in Adam het menschelyk geslagt, belooft Godt door syne Liefde aengeport zynde, dat Hy eenen Middelaer zal geeven tusschen Hem, en de menschen; en a dat het zaed van eene vrouwe den kop van de slang zal verpletten... 'T is eigen aen goede zielen te vreezen, waer niet te vreezen is; sy b doen met Paulus het quaed, 't welk sy niet willen doen.... Sy worden in hun c gewaer het geen, waerom onze eerste ouders vygeblaederen te zaemen hegtden; dit maekt hun bang: want sy laeten zig voorstaen, dat'er toestemminge is geweest, wanneer'er gevoelen was... Het gepeis alleen, van'er in toegestemt te hebben is hun zo schrikkelyk, dat het hun, nogte by dage, nogte by nagte laet rusten... Hun vermaek is Godt te dienen, Godt te gehoorzaemen, en in syne Liefde te leeven. Maer zo sy nu peizen, dat sy, door het geen in hun is geschied, die Liefde hebben verlooren, en in den haet Godts zyn; sy zyn ontroostelyk... Gaen sy te biegten; sy hebbend'er

geene verligtinge af: of immers die ongerustheit koomt haest weerom: want het geschied in hun zonder hun.... Die prikkels, die gevoeligheden, die diepe inbeeldinge van gezondigt te hebben, worden aen die zielen zo een last, en maeken-ze zo verdrietig, dat sy al dikmaels met den Apostel vraegen, a wie hun van het lighaem des doods zal verlossen? Maer de Liefde Godts houd-ze in 't leeven: 't zyn haere gunstelingen; Sy wilt'er heldinnen van maeken, en hunne deugd in die krankheit voltoeien..... Dog wat wapens heeft de Liefde Godts aen die benauwde zielen gegeeven? Sy heeft hun van langer hand de kragt der gehoorzaemheit laeten kennen..... Sy heeft hun gewoon gemaekt in de stemme van hunne Oversten de Stemme Godts aen-te-hooren, en die met betrouwen in-te-volgen. De heilige gewoonte van gehoorzaem te zyn was den schild, welke aen die benauwde zielen van Godts Liefde wiert vereert, om door die de pylen van den onrustigen geeft te verydelen..... Die ongerustheit wilt hun allen oogenblik na de biegte doen spoeden: de gehoorzaemheit weerhoud hun: ook gaen

sy'er niet, ten zy de gehoorzaemheit hun zende: en met zo maer te gaen, oeffenen sy ten deele het geloof in den goddelyken Wil t'erkennen; ten deele de hoope, met te betrouwen, dat sy langs deezen weg door eene bezondere voorzienigheit bestiert worden; ten deele ook de Liefde, in meer te beminnen het goddelyk welbehagen, als hunne begeerten, en geneegentheden.... Gelukkige zielen! in wie gewaeragtigt word, 't geend'er staet in het boek der spreuken: a iemand, die gehoorzaem is, zal spreeken met overwinninge.... Ja, 't is een geheim van de Liefde Godts, die van jonks af langs den weg des deugds kloekelyk te leiden, door wie sy daer na wonderheden wilt werken tot de glorie van Godt... David b nog een jongeling zynde moeste dooden den onbesneeden Goliath, den welken het heir van den leevenden Godt durfde lasteren; maer David had alreede, nog jonger zynde, leeuwen, en beeren verscheurt..... Nauwelyks is Maria van de kragt des alderhoogsten overlommert; kwalyk heeft sy den Zone Godts ontfangen, of zie: c Maria gaet met haeste langs de gebergten na het huis van

Elizabeth, die nu zes maenden bevrugt was van Joannes.... Wel hoe? ... Als wy den Zone Godts in het Alderheiligste hebben ontfangen, wy begeeven ons met alle stilligheit in eene afgezonderde plaetze, om aldaer in zeegbaerheit met Jesus te handelen: Maria, zo haest sy Moeder word van Jesus gaet met haeste langs de gebergten!..... Verwondert dit niet.... De Liefde Godts, die Jesus zond in het maegdelyk Lighaem van Maria, gaf vleugels aen Maria, op dat sy ten zelven stonde met haeste zoude gaen tot haer nigte, op dat haere vrugt Joannes zoude geheiligt worden, die daer na den Heiligen der Heiligen moeste verkondigen, en Synen Voorlooper zyn...

a Elizaeus moeste in de tegenwoordigheit van dry Koningen de Glorie van den Godt der heirkragten voorstaen; maer de Liefde Godts had hem alreede geschonken den dobbelen geest van Elias.... Nicodemus moeste eens by Pilatus gaen, om van hem het lighaem van Christus vrypostiglyk af-te-vraegen, en het te verkrygen... De Liefde Godts had'er Nicodemus in staet toe gestelt: Sy hadde hem uit haeren mil-

den schoot rykdommen verleent, waer door hy volgens de bemerkinge van den H. Augustinus a wel gekoomen was by den oppervoogd van Judëen: Ach! hoe wonder zyn uwe Uitvindingen, ô Liefde van mynen Godt!.... Wanneer gy iet moeilyks van uwe gunst-genooten begeert, gy schikt alles te vooren zo zoetelyk, dat sy het kragtdaedelyk konnen uitwerken..... Wie is'er dan, die zig teenemael in uwe armen niet smyte? Wie is'er, die met een vol betrouwen zig niet gansch overgeeve aen deeze uwe minnelyke, en zorgvuldige bestieringe? Waerom zoude ik nog bevreest zyn, dit, of dat aen-te-vangen, tot het welk gy my, of door de gehoorzaemheit, of door inwendige beweeginge aenport? Ik ben immers zeker, dat gy my geen jok zult opleggen, tot het welk gy myne schouders niet zult bequaem maeken, en ondersteunen.... Wel aen, op de Liefde Godts wil, en zal ik hoopen: Sy zal myn betrouwen zyn in alle myne onderneemingen: eene zaeke zal ik maer vraegen; die zal ik verkrygen: dat ik meer, en meer de zoete, en kragtige bestieringe van de Liefde Godts kenne, en beminne.


Vorige Volgende