Stichtelijke gezangen, op nieuw gemaakte zangwijzen, in den besten Italiaanschen smaak. Deel 4

[p. XXIV]

Ter gedachtenisse van den weleerw. heere Rutger Schutte,
Bij het uitgeven van zijne nagelaten gezangen.

de kerk spreekt.

Mijn Schutte, dierbre vriend, gij, die uw werkzaam leven,

Uw jeugd, uw ouderdom in mijnen dienst versleet,

Wat kostbre schat had mij Gods gunst in u gegeven!

Wie rekent recht de schaê die 'k bij uw sterven leed!

Noch weet uw Godvrucht mij tot volgzucht op te wekken;

Noch leert, noch sticht ge mij, al rust uw stof in 't graf!

Noch voel ik, door uw zang, mijn hart naar boven trekken.

Dankt eeuwen! - dankt Gods gunst, die mij een Schutte gaf.

ELIZABETH MARIA POST.