Stichtelijke gezangen, in verscheidene gelegenheden gedicht, en met aanmerkingen, tot verstand van eenige stukken uit de H. Schrift, verrijkt. Deel 3

[p. 170]

Jesus 't waare Beër;
of de eenige toevlugt van een bestreeden ziel vooral op het krankbed.
Num. XXI:13-18.

Op eene nieuwgemaakte zangwijze;
Of: Wanneer de Hemel geeft zijn' zegen.

I. Zang.

Waar berg ik mij? waar zal ik vlugten?

'k Moet dood, en graf, en afgrond duchten:

Hier schiet mijn kragt, en moed te kort.

Wie zet den stroom des vijands paalen?

Hij bruischt als de Arnon^*, die in't daalen,

Niet vloeit, maar van een steilte stort.

En raakt Gods gramschap aan het blaaken;

'k Zal gansch versmacht, ten ende raaken.

Hier zink ik wech! Ik kan niet meer!

* Hy bruischt als de Arnon enz.] Deeze stroom krijgt van 't Ruischen zijnen naam, om dat hij van de rots ARNON in eene diepe valleie stort, en zich met een' bruischenden afloop der beeken naar de kant van Ar wendt. Zie Num. XXI:15. Hieron. in Onom. p. 24, Edit. Cler. en de kaarten van Bonfrerius en Sanson.

I. Tegenzang.

Verlegen Ziel, daar 's hulp gevonden!
Zie Beërs bron, in de open wonden:

Hier stroomt het bloed en 't water neâr.

[p. 171]

II. Zang

Immanuël!

O Bron van 't leven!

Zal Beërs wel,

Ons water geeven?

II. Tegenzang.

Ja! Beërs bron springt mild en juicht!

Springt, wat'ren, vloeit in Kanaans welen,
Daar u 's Wetgevers staven leien.

Dit 's 't Land, waar van Gods woord getuigt.

Slotzang.

O Zalig woord,

Gij schenkt dees staven!

Wie dorstend hoort,

Zal JESUS laaven!