Passiespelen Tegelen. Van Gabbatha naar Golgotha

[p. 3]

‘Cet ouvrage-là, un pècheur devrait rougir d'avoir eu le front de l'achever’ -
FRANCOIS MAURIAC
‘vie de Jésus’

[p. 5]

Proloog

De smart blijft jong al wordt de wereld oud;
De wijsheid Gods blijft in ons schade lijden
En ieder krijgt zijn deel van 't vruchtbaar Hout,
Dat in het hart der wereld en der tijden
Als teeken staat van voor en tegenspraak.

De kruisboom staat en is niet af te wenden
En uit zijn takken roept een stem om wraak
En buigt een Hoofd dat alle ellende kende
Zich bloedend naar de duist're karavaan
Der menschen die, als kemelen beladen,
- Waarom? Waarheen? - voorbij den kruisboom gaan
Of in zijn schaduw, dorstend naar genade,
Een droeven blik op den Gekruiste slaan
En uit dat Hoofd waarom de doornen trosten
Een stem vernemen: ‘dat hebt gij gedaan!’

Aanschouw dan, mensch, hoe duur uw heil hem kostte;
Vergeet een stond uw dorst naar lust en goed
En, voor den spiegel van dit Leed gezeten,
Vraag u eens af: ‘wat deed ik met zijn Bloed?’

Het spel begint, als dit nog spel mag heeten,
Waarin Gods neerlaag in ons donker dal
Gestalte kreeg door zwakke menschenkrachten,
Die, sterk door waarheid, eenheid en getal,
Het u tot stichting ten tooneele brachten.

Wij doen 't uit liefde: dies sta God ons bij;
Aan hem de eer; de schande dragen wij.