Sterren en dauw

[p. 49]

Mater Sanctae Spei

Al menig, menig jaar
Dag in dag uit, van deur tot deur,
Treed ik als wie een aalmoes beur':
Een arme bedelaar.

En nimmer werd verzaad
Waar ik aan rijke tafels kwam,
Door wijn en brood, het witte lam
Dat in mijn armen blaat.

Waar zal ik anders heen,
Die 't arme lam niet voeden kan
Met aardsche wijn en tarwe, dan
Moeder, naar U alleen?

Naar U alleen voortaan!
Want eeuwig om wat eeuwigheid
Deed, jaar aan jaar, zijn ledigheid
Mijn hart maar klagen gaan. -