Sterren en dauw

[p. 39]

Het pad door den morgen

Een blanke boom, een lenteboom
En een pad vol paarsche vlokken,
Een vlonder over een kleine stroom
En ver de morgenklokken.

Een groote vogel als een kruis
Draagt uit verre koele meren
Een zilvren visch en ijlt naar huis,
In zijn klapprende, dauwnatte kleeren.

De vroege geur van een jasmijn
En het smalle pad en wij beiden:
Gij als een bloem zoo rein - zoo rein...
En ik aan uwe zijde.

En alles is zoo stil, zoo wijd
En het licht, waarin wij loopen,
Hangt als een witte bloem die schreit
Stil over de aarde open....