Nis en nimbus

[p. 64]

De boodschap van een lente.

Toen lang geleden en langs alle wegen
Ons Heer zijn heiligen op aarde zond:
Lambertus met zijn staf en Paulus met de degen
En tegen ieder wee Sint Rochus met de hond,
Heeit elk bij ons zijn nimbus en zijn nis gekregen
En vaak een hart, dat hij gebroken vond; -

Ook die ter wereld nergens onderkomen vonden
Dan enkel hier en daar een broze stolp van glas,
En die omtrent de Maas niet verder konden
Omdat het water diep, de veerman dronken was;
En géén van allen had een cent in zijn reistasch.

Veel schoone, vreemde namen hoorde men toen noemen,
De wond'ren bloeiden als de boterbloemen
En ieder zag den hemel op een spleet,
Toen heel die stoet in schoone paramenten,
Bij ons zijn blijde intree deed:
Het was de boodschap van een àndre lente,
Het was de Liefde in een ander kleed!

Zoo werd met groote tranen op zijn wangen
Sint Christofoor bij ons vol vreugde ontvangen
Zoo Sint Hubert, die met zijn stralend hert,
Patroon van alle goede schutters werd,
Terwijl Sint Isidoor tot aan den rand der bosschen
Het land beploegt met Cherubs en met ossen.

De heiligen zijn de vrienden van mijn land:
Ik leg dit boek vereerend in hun hand.